De kinderen blijven het belangrijkst in gezinshuis Van den Boom
De foto correspondeert ook niet met de werkelijkheid.
Lotte en Darrel van den Boom zorgen al 8,5 jaar voor kinderen die niet bij hun biologische ouders kunnen wonen, naast de zorg voor hun eigen zoons Rick (18) en Jeroen (14). Soms gaat het om een tijdelijke plaatsing, maar Linda (11), Michael (15) en Bart (11) wonen permanent bij Lotte en Darrel. Voor Sascha (11) is het nog spannend: niemand weet hoelang ze mag blijven. Ook is niet helder wanneer daar wel duidelijkheid over komt.
In De Klinker van februari 2015 werd het gezinshuis Van den Boom aan u voorgesteld. Ruim een maand later zitten we weer aan de lange tafel. Het voelt al vertrouwd aan als de thee en de koeken worden gehaald. Dit keer is Michael er niet bij. Hij heeft net een bijbaantje bij een supermarkt. Rick is dit keer wel aanwezig, rechtstreeks vanuit school. Met Bart, Linda en Sascha gaat het op het oog goed. Toevallig hebben ze alle drie een bril, die van Sascha is nieuw. Ze zijn wel stiller dan de vorige keer, maar dat komt ook doordat we het over de veranderingen in de zorg hebben. Daar merken de kinderen weinig van, maar Lotte des te meer. Zij is in dienst van Stek Jeugdhulp en is druk bezig met de certificering van het gezinshuis, die in april wordt afgerond. Lotte is dan ook het meest aan het woord. Darrel werkt bij de gevangenis PI De IJssel en zegt lachend: “Ik hang er zo’n beetje bij en ik doe het uit liefde.” Maar Lotte merkt dat steun van een partner erg belangrijk is bij dit werk, omdat je dingen kunt delen en je met elkaar kunt overleggen.
Wat merkt Lotte van de veranderingen?
Lotte: “Je merkt dat er in deze regio meer crisisplaatsingen zijn, omdat elders door bezuinigingen plekken gesloten worden.
Sascha zal de eerste zijn die onder de nieuwe regels valt. Het liefst wil ik samen met Sascha naar een andere plek kijken, als bepaald wordt dat ze ergens anders heen moet. Ik zou ook vaker overleg willen hebben met haar voogd.” Darrel begrijpt wel waarom voogden weinig tijd hebben per kind, want “ze hebben 20 kinderen per persoon onder hun hoede. Ze moeten zich beperken tot wat het belangrijkste is voor het kind.”
Papierwerk en cursussen
Lotte probeert één dag in de week te reserveren voor het papierwerk rondom de certificering op Hbo-niveau, maar dat lukt niet altijd. De kinderen gaan voor. En dan moet alles maar weer hapsnap in de avonduren. Daarnaast volgt ze cursussen. Lotte: “Net heb ik er een gehad over seksualiteit en in december had ik een cursus over opvoeden van pubers. Per cursus moet je een aantal punten halen. In april 2016 moet ik een bepaald aantal punten behaald hebben voor de hercertificering. Maar ik red het wel hoor. Ik kan ook overleggen met een pedagogisch wetenschapper en ik vind die cursussen interessant, vooral als het je kennis verdiept. Alleen… je kunt niet alles leren. Je moet ook een ‘feeling’ voor dit werk hebben en een klik met de kinderen.”
Veranderingen bij kinderen
Van de tandarts kreeg Lotte laatst te horen dat hij bij de kinderen verbetering ziet in de gebitten, doordat ze regelmatig poetsen. Ook zei iemand dat zij opener zijn geworden in de tijd dat ze hier wonen. Bart is bij de scouting en zegt trots: “Ik ga ‘overvliegen’ van de Dolfijnen naar de Zeeverkenners én ik ga na de zomer naar het Passer College in Rotterdam.”
Hoe gaat het verder?
In De Klinker van september 2015 kunt u lezen hoe Bart toeleeft naar de eerste dag op het voortgezet onderwijs en weten we hopelijk meer te vertellen over Sascha…