Dirk van Santen:
“Leren omgaan met drukte
in mijn hoofd”
Fotograaf John Wijntjes
In het vorige interview (Klinker december 2014) maakte u kennis met vader Dirk, moeder Trudy en dochter Patricia. Een gezin dat ups en downs kent, net als andere gezinnen. Wel hebben Dirk en Patricia allebei individuele begeleiding van een zorginstelling. De indicatie voor Dirk loopt in mei 2015 af en een nieuwe aanvraag is ingediend bij de KrimpenWijzer. Zowel Dirk als begeleider Danielle Diefenbach willen dat de hulp doorgaat. Want zoals Dirk al zei: … we zijn er nog niet helemaal.”
De redactie is op bezoek bij Dirk en Trudy van Santen. Hun dochter Patricia (17) is nu op school, een kappersopleiding in Rotterdam. Dirk en Trudy zijn trots op hun dochter, want ze doet erg haar best en is altijd op tijd op school. Laatst heeft ze voor het eerst een echte klant geknipt en dat ging heel goed. Individueel begeleider Danielle: “Dat was een heel spannend moment. Het is ook erg lastig om modellen te vinden die geknipt of geverfd willen worden.” Dirk: “Ik vind dat best beangstigend: al die regels waar je aan moet voldoen op zo’n school. Je moet meekunnen, anders mag je niet verder met school.” Trudy: “Die school zorgt voor spanning in het gezin. Als iets weer gelukt is, dan valt het weer mee.”
Leren om rustig te blijven
Dirk: “Stel je voor dat ik het alleen moet doen, zonder Danielle, daar word ik bang van. Laatst deed mijn laptop het niet. Danielle ging mee naar de computerzaak, maar zei dat ik het zelf moest regelen. De man die me ging helpen zei: ‘Wat is er aan de hand?’ Maar dat wist ik juist niet! Gelijk dacht ik: ‘Die man vertrouw ik niet’. Maar hij draaide het om, want hij zei: ‘Je weet niet wat er aan de hand is en je weet je wachtwoord niet. Heb je ‘m gestolen of zo?’ Hier was het weer goed dat Danielle erbij was. Zij belde naar Trudy voor het wachtwoord en toen kwam alles weer goed.” Danielle: “Hier heb je van geleerd dat je rustig moet blijven en dat je alles stap voor stap moet doen.” Dirk: “Ja, dat is waar. Mijn boezemvriend Willem zegt altijd: “Het moet altijd zo gaan zoals jij denkt en dat kan niet.”
Omgaan met veranderingen
Trudy: “We merken nu nog niets van veranderingen in de Wmo, maar we zijn er wel ongerust over.” Danielle: “In mei wordt de indicatie ‘begeleiding individueel’ opnieuw bekeken voor Dirk, voor Patricia (die onder Jeugd valt) verandert er voorlopig nog niets. Dirk krijgt nu maximaal vier uur begeleiding in de week en Patricia ook. Dat is best intensief.”
Dirk en Patricia hebben als doel om samen dingen te ondernemen. Daarbij gaat het soms wel anders dan gepland. Dirk: “We waren laatst in Rotterdam. We gingen naar de markt, maar alles is daar anders dan in mijn jeugd. Ik kreeg allerlei herinneringen en gedachten. Toen ben ik met haar naar Kralingen gelopen waar ik geboren ben.” Danielle: “Voor Patricia is dat moeilijk, die denkt dan: ‘Waar gaan we heen, waar is mijn vader mee bezig?’ Ze laat het dan maar over zich heen komen.” Weer thuis komen bleek lastig, want op de OV-chipkaart stond niets meer en Dirk had nog maar 1 papieren vijfje op zak. Gelukkig kon hij het bij iemand inwisselen voor munten om de kaart op te laden.
Hoe gaat het verder?
De eisen die de school van Patricia regelmatig stelt en het naderende gesprek over de intensieve begeleiding baren Dirk en Trudy wel zorgen. Hoe het gesprek over de indicatie is gegaan, kunt u lezen in De Klinker van september 2015.