Foto: Juultje van den Bogaard
Vreugdedansjes en een big smile!
Het baasje van Elmo dacht ‘even naar de dierenarts te gaan’ met haar kat, omdat zijn ogen ontstoken waren en hij uit zijn mond stonk. Daar aangekomen bleek er heel wat meer aan de hand te zijn met zijn gebit en tandvlees. Ook bleek Elmo een hartruisje te hebben waardoor de narcose aangepast moest worden (lees: nog duurder werd).
Elmo’s baasje schrok zich wezenloos toen ze de kostenraming zag... maar was ontzettend blij met de financiële steun na haar aanvraag bij stichting Mens Dier Nood. In haar bedankmail schrijft ze: ‘Heel veel vreugdedansjes en een big smile voor Elmo. Ontzettend bedankt voor jullie hulp. En ik ga zeker donateur worden!’
“Het is niet egoïstisch om af en toe ook aan jezelf te denken”
Marie (23) vertelt over zorg voor haar moeder
Veel mensen geven mantelzorg. Het is onbetaalde zorg voor zieke familieleden of vrienden. Vaak gaat het daarbij om intensieve zorg voor langere tijd. Hoewel het onbetaald is kan het geen vrijwilligerswerk genoemd worden.
Marie (23) lijkt op het eerste gezicht een heel gewone student. Maar niets is minder waar: een reeks herseninfarcten bij haar moeder zette een streep door haar onbezorgde leven. Het bleken zware infarcten met grote schade, en haar moeder kwam in een rolstoel terecht. Sindsdien zorgen Marie en haar vader samen voor haar.
Marie combineert haar studie Accountancy met de zorg voor haar moeder. “Soms krijg ik rare reacties, dat mijn moeder maar naar een verpleeghuis zou moeten bijvoorbeeld, maar ik vind het volkomen normaal dat ik voor haar zorg. Zo kan mijn moeder thuis blijven wonen en kan ik voor haar zorgen op de manier waarop dat voor haar het beste werkt. Mijn moeder vindt dat zo fijn, ze is echt een familiemens. Bovendien willen mijn vader en ik haar ook helemaal niet missen.”
Hulp familieleden
“We krijgen weleens hulp van andere familieleden als dat nodig is, maar de zorg komt grotendeels neer op mij en mijn vader. We verdelen de taken zoveel mogelijk, omdat hij wisselende diensten op zijn werk draait. Ik ben met mijn studie nog flexibel.
De zorg voor mijn moeder staat voorop. Daardoor moet ik wel vaak keuzes maken: of sporten, of studeren. Ik heb een jaar studievertraging opgelopen. Ik vind het wel lastig om aan mezelf te denken, maar leerde de afgelopen tijd ook dat denken aan jezelf niet altijd egoïstisch is. Soms lukt het gewoon even niet, dan is het te veel.”
“Er is gewoon minder tijd voor de leuke dingen, zoals winkelen, lekker ergens eten, koffiedrinken met vriendinnen of gewoon even lekker kletsen. Maar soms zijn die kleine uitstapjes wel nodig om het leefbaar voor mezelf te houden. Onlangs heb ik voor het eerst samen met mijn vader aangeklopt bij de gemeente. Dat bleek een goed besluit. Mijn vader en ik kregen een paar weken hulp, zodat we even konden uitrusten.”
Soms kan de zorg voor een ander te zwaar zijn. Dag en nacht klaarstaan, zwaar tillen, weinig tijd voor uzelf en geen gelegenheid voor vrije tijd of vakantie eisen hun tol. Waar ligt de balans tussen zorgen voor uzelf en zorgen voor een ander?
Om deze zware taak goed vol te houden kan ondersteuning nodig zijn. U kunt hiervoor terecht bij de gemeente. Zij bieden hulp aan in de vorm van informatie of een persoonlijk advies, een cursus of themabijeenkomst, door ontmoeting met andere mantelzorgers of de inzet van een vrijwilliger die de zorg tijdelijk overneemt, zodat u op adem kunt komen.