Moeder Patricia aan het woord:

“Tijdens het eerste consult van onze zoon Thom hoorde de jeugdarts van het CJG iets geks. Thom was toen 4 weken oud. Ze merkte dat zijn hart wel erg snel klopte: 290 slagen per minuut, terwijl 130 normaal is voor een baby. Ze belde met onze huisarts. Die was in het begin sceptisch. De jeugdarts was nog erg jong en de huisarts al wat ouder, dus meer ervaren. Hij dacht dat ze overdreef. Ik ben blij dat de jeugdarts bleef aandringen waardoor de huisarts haar twijfels uiteindelijk serieus nam, want er was wel degelijk iets met Thom aan de hand. Op de spoedeisende hulp constateerden ze een hartritmestoornis. Hij bleek zich al vier weken heel naar en onrustig te voelen.”

Onrustig en slecht slapen

“Thom werd tien dagen opgenomen in het Erasmus MC Sophia Kinderziekenhuis. Daar kregen ze gelukkig zijn hartslag omlaag en kregen we medicijnen mee om zijn hartritme onder controle te houden. Maar elke keer als Thom een groeispurt had waardoor de dosis te laag werd, merkten we dat hij heel onrustig werd. In die periodes sliep hij slecht en merkte je dat hij zich echt niet goed voelde. Stel je voor dat we niet van zijn hartritmestoornis hadden geweten, dan hadden we misschien wel gedacht dat Thom ‘gewoon’ zo was. Gelukkig groeide hij na twee jaar vanzelf over de stoornis heen en heeft hij geen medicijnen meer nodig. Al met al is Thom opgegroeid tot een gezellige, vrolijke, sociale en sportieve jongen. Als hij later groot is, wil hij profvoetballer worden.”

“Ik ben blij dat de jeugdarts heeft aangedrongen”