Meneer Veldhuijzen (82) had last van depressies en kwam de deur niet meer uit. Met ondersteuning van het buurtteam krabbelde hij uit het dal. Hij ging weer naar buiten en hervond zijn oude hobby. “Ik ben nog niet helemaal de oude, maar ik geniet weer van de dingen die ik doe.”

“Mijn vrouw en ik wonen al sinds 1968 in deze flat. Ik heb er een heleboel meegemaakt. Verschillende banen, leuke en minder leuke, een brand waarbij we al onze spullen kwijtraakten, periodes waarin ik goed in mijn vel zat, maar ook donkere periodes. Ik heb een aantal depressies gehad, ik stond ooit zelfs op het punt een eind aan mijn leven te maken. Voor die depressies ben ik twee keer opgenomen geweest.”

“Inmiddels ziet het huis er weer netjes en opgeruimd uit, maar dat was een paar jaar geleden wel anders. Toen Lisette de Neef van het buurtteam hier voor het eerst kwam, zat ik alleen maar op de bank. Ik had gewoon nergens lust voor of zin in. Mijn vrouw en ik deden geen boodschappen, we kookten nauwelijks, kwamen nooit buiten en het huis was een rommeltje. Lisette hielp eerst met wat kleine dingetjes. Ze regelde een huishoudelijke hulp die kwam helpen schoonmaken. Ik weet nog dat ik voor het eerst sinds tijden weer eens de lift naar beneden nam en de straat opging toen Lisette me meenam om boodschappen te doen. Ik was in maanden niet buiten geweest.”

“We wonen acht hoog en hebben een schitterend uitzicht over de natuur rond Utrecht. Maar het balkon stond helemaal vol en er was al jaren niks aan gedaan. Dus zaten we er nooit. Lisette zorgde ervoor dat het balkon werd opgeknapt. Door al die kleine dingen kreeg ik zelf ook weer zin om dingen aan te pakken. Wat dat betreft heeft Lisette mij geïnspireerd. Eerst ben ik het berghok in de boxenruimte beneden gaan opruimen. Die zat zo vol dat je er amper kon bewegen, laat staan dat je er iets kon vinden. Ik vond mijn oude gereedschap terug waarmee ik vroeger houten Disneyfiguren voor aan de wand maakte. Ik besloot een werkbank in een van de slaapkamers te maken om die oude hobby weer op te pakken.”

“Lisette komt nog steeds eens in de veertien dagen. Soms gaan we samen naar de Gamma om nieuw hout te kopen voor mijn Disneyfiguren of verf voor het huis en het balkon. Ik heb in de afgelopen maanden het hele huis onder handen genomen. Het balkon is opgeruimd en ik heb een verroest tafeltje zelf helemaal opgeknapt. Je ziet niet dat hij niet nieuw is. Het is ook fijn weer op straat te komen en een praatje met mensen te maken. Ik ben een tijdlang huismeester geweest van onze flat, dus ik kende altijd veel mensen. De boormachine heb ik ooit als cadeau van de flatbewoners gekregen voor kerst, zo gek waren ze met me. Pas nu ik weer buiten kom, merk ik hoe ik die sociale contacten heb gemist in de tijd dat ik alleen maar binnen zat.”

“Als ik nu ’s ochtends opsta, steek ik mijn hoofd over de rand van de galerij om te zien of de Jumbo al open is. Dan ga ik boodschappen doen. En ik word blij van mijn hobby. Ik ben misschien nog niet helemaal de oude, maar ik geniet weer van de dingen die ik doe.”