Het was niet makkelijk voor mevrouw Hartink om te verhuizen naar een zorgappartement van Vecht en IJssel. “Je weet dat het eraan zit te komen en dat het eigenlijk beter is. Maar ik zag er wel tegenop. Waar kom je terecht? En mag de poes mee?”

Samen met dochter Ina kreeg ze een rondleiding in woonzorgcentrum Transwijk in Utrecht, een van de 4 locaties van Vecht en IJssel. “Dat voelde meteen goed en veilig. Wat een mooi gebouw! Met een gezellig restaurant, een theaterzaal en zelfs een winkeltje. En Max mocht gelukkig gewoon mee.”

Inmiddels woont mevrouw alweer een half jaar in haar ruime zorgappartement. Ze voelt zich er helemaal thuis. “Ik doe graag mee met koersbal en elke week maak ik muziek met het Grijze Koppen Orkest, samen met een vriendin die ergens anders woont. Dat kan, want ook mensen van buiten Transwijk kunnen meedoen met activiteiten, of gezellig mee-eten in het restaurant. Dat vinden ze hier heel gewoon. Dat ik hier leuke dingen kan blijven doen met mijn vriendinnen, daar geniet ik erg van.”

www.vechtenijssel.nl
www.zelfstandigzorgwonen.nl

Veel Utrechters willen wel sporten en bewegen, maar hebben daarvoor een duwtje in de rug nodig. Beweegmaatjes is een project van Harten voor Sport, de VSU en de gemeente Utrecht om zo’n duwtje te geven. De formule is even simpel als doeltreffend: enthousiaste vrijwilligers sporten mee met degenen die dat, om welke reden dan ook, minder snel uit zichzelf doen. Lees hieronder het verhaal van zwemmaatje Jelle Herrewijnen (24).

“Ik heb een aantal weken in Fletiomare gezwommen met Martin en Ruud, twee fantastische jongens, vijftigers met enkele geestelijke en lichamelijke beperkingen. Het klikte direct tijdens de eerste kennismaking, de ontmoeting verliep heel relaxed. De mannen waren heel blij dat er iemand was gevonden die met hen wilde zwemmen, ze mogen vanwege hun beperkingen niet alleen het water in. We zwommen wekelijks in het ondiepe bad, maakten grappen en ze vertelden allerlei verhalen over hun levens. Ik merkte dat ze het belangrijk vonden contact te hebben met iemand van buiten hun eigen leefwereld. Ze moesten een poos wachten op een zwemmaatje, er zijn helaas nog niet zo veel vrijwilligers. Toen ik me aanmeldde, waren er ruim zeventig mensen die een zwemmaatje zochten! Ik vind het jammer dat er in een grote stad als Utrecht maar zo weinig vrijwilligers zijn te vinden. Veel mensen zijn druk en willen zich niet vastleggen, dat begrijp ik wel. Maar het is ook van belang dat je anderen helpt in beweging te komen en voorkomt dat ze in een isolement raken. Kwetsbare mensen hebben die steun nodig.

Ik vind zwemmen leuk. Het is mijn wekelijkse beweging die ontspanning biedt. Het is mooi wanneer je iemand kan helpen hetzelfde plezier te ervaren. Toen ik een wervende poster in het zwembad zag hangen, hoefde ik dan ook niet te twijfelen en stuurde ik direct een mail naar Harten voor Sport om me aan te melden. Het zou anders zijn geweest wanneer ze bijvoorbeeld een skeelermaatje hadden gezocht.
Ik heb heel lang gebadmintond en daarna ben ik gaan zwemmen, een heerlijke sport. In Amerika heb ik zelfs een cursus gedaan om lifeguard te worden. Waarom zou je altijd in je eentje gaan zwemmen als het ook met anderen kan? De redenen waarom mensen een zwemmaatje zoeken lopen uiteen. Sommigen hebben een beperking, anderen niet, maar die mensen kunnen het misschien weer moeilijk vinden om direct naar een zwemvereniging te stappen en hebben eerst een ‘aanloop’ nodig. Wanneer je als vrijwilliger geen klik voelt met een kandidaat, staat het je vrij om met iemand anders verder te gaan. Er zijn geen verplichtingen. Nou ja, ik vind zelf dat je een gemaakte afspraak niet zomaar mag afzeggen want er wordt op je gerekend. Martin en Ruud stonden iedere keer te trappelen en mij gaf het veel voldoening.”

© Tekst: Eddy Steenvoorden