“Ik kijk tevreden uit het raam van mijn appartement in Koepelhof. Het is alweer bijna twee jaar geleden dat de LEVANTOgroep hier twee etages van Envida huurde voor in totaal 38 ouder-wordende GGZ-cliënten die – net als ik – wat extra lichamelijke zorg nodig hebben. Ik vind het fijn om hier te wonen; zonder drempels, met een lift en een aangepaste badkamer. Die ondersteuning heb ik nu nodig, maar ik kan hier gelukkig nog altijd gewoon mijn eigen leven leiden. Vanuit de herstelgedachte werk ik aan de dingen die me kracht geven. Zo haal ik bijvoorbeeld kracht uit de contacten met de cliënten van Envida die hier ook wonen. En met de vrijwilligers van LEVANTO en Envida, die regelmatig komen helpen bij allerlei activiteiten.”

“Maar ik vind het ook prettig om wat meer contacten in de buurt te hebben. Ik snap best dat mensen eerst even de kat uit de boom willen kijken. Ik ken de vooroordelen over psychiatrische patiënten. Ze weten echter niet dat ik een heel gewoon leven heb geleid voordat ik psychiatrisch ziek werd. En dat ik daarmee veel verloor in het leven. Zelfs mijn rol als ‘gewone burger’ raakte ik kwijt. Die rol probeer ik nu terug te winnen door er veel op uit te gaan. Ik wil graag weer meedoen in de maatschappij. Zo ga ik elke week sporten bij Fit&Move, waar LEVANTO een jaarabonnement heeft afgesloten. Het is heerlijk om ‘gewoon’ met de andere sporters een praatje te maken.”

“Ook vind ik het fijn als buurtbewoners op bezoek komen in Koepelhof. Bijvoorbeeld om mee te doen aan één van de vele activiteiten die LEVANTO en Envida hier organiseren. Zo kunnen ze ontdekken dat ik ook gewoon van kienen houd, en van darten, jeu de boules en zingen. En dat je met mij best een leuke middag of avond kunt hebben. Daarom nodig ik hierbij alle buurtgenoten uit: kom gerust eens langs en doe mee met de activiteiten in Koepelhof. Het kost vaak niets, maar het levert veel op. Het geeft mij – en de 37 andere bewoners – het gevoel dat we erbij horen in de wijk.”

Liefde laat langer leven

Wonen met 24-uurszorg in een veilige en huiselijke omgeving, dat biedt VillaKeizersKroon, een kleinschalig woonlocatie voor mensen met een geheugenprobleem of dementie. Oprichters Ingrid Gerritsen en Balliël vertellen over hun visie op zorg. Balliël: 'Het ijkpunt is: hoe wil je de professionele zorg voor je eigen moeder geregeld hebben als zij 100 procent hulpbehoevend is, niet meer zelfredzaam, maar haar wel in haar waarde wilt laten?'

Met de recente veranderingen in het Sociaal Domein is er in de zorg een beweging zichtbaar naar meer eigen verantwoordelijkheid en ‘eigen kracht’. “Dat zet een enorme druk op de mantelzorg”, aldus Ingrid Gerritsen. “Vader of moeder moet zo lang mogelijk thuis blijven wonen, maar dat is vandaag de dag gewoon heel moeilijk, zeker als hij of zij een zorgindicatie voor 24-uurszorg heeft. In de werkelijke thuissituatie kan niemand 24 uur per dag persoonlijke zorg bieden.”

Gelukkig zag dit duo dat al van ver aankomen; al sinds 2009 stelden zij zich vooruitstrevend op en creëerden twee woonlocaties in Maastricht waar dat wél kan. Bewoners wonen in een eigen appartement, in de nabijheid van zorg die 24 uur per dag aanwezig is. Er is een lounge waar de bewoners samenkomen en genieten van ontbijt, lunch en diner. Ook worden er het hele jaar door verschillende activiteiten georganiseerd. “Het leven van buiten komt ook naar binnen”, vertelt Gerritsen. “En de zorg is niet versnipperd”, vult Balliël aan. “We hebben alles in huis. Dat geeft de kinderen ook rust; het is veilig.”

Een liefdevolle omgeving voor de bewoners is het hoofddoel. Balliël: “Niet voor niets is ons credo ‘liefde laat langer leven’. Dat laten de statistieken ook zien. Wij zijn 100 procent fixatievrij, dus bewoners worden niet vastgebonden in bed of geïsoleerd. Dit dan ook zonder gebruik van psychofarmaca of andere verslappende middelen.” Gerritsen: “Bij ons krijgen ze juist een arm om zich heen.”