Zorgen voor een ander, dat doe je toch gewoon
Mantelzorger bent u als u onbetaald zorg verleent aan een hulpbehoevende met wie u een persoonlijke band heeft. Vaak is dat een naaste, zoals een ouder of kind, maar het kan ook uw buurvrouw, -man of goede vriend zijn. Deze persoon heeft uw hulp nodig vanwege een ziekte, een beperking, psychiatrische problemen, een verslaving of ouderdomsproblemen.
De mantelzorg vindt veelal thuis plaats, maar kan ook binnen de muren van een zorginstelling worden gegeven. Als mantelzorger vind je de zorg voor een dierbare naaste heel vanzelfsprekend. Dat doe je gewoon. Mantelzorg is mooi en dankbaar werk dat meestal veel voldoening geeft. Je hebt trouwens vaak geen keuze; je naaste heeft (plotseling) zorg nodig en dan wil je er zijn voor hem of haar.
Steunpunt Mantelzorg Zuid adviseert en begeleidt
Met alle vragen rondom (mantel)zorgtaken kunt u terecht bij onze mantelzorgconsulenten. Of het nu gaat over hulpmiddelen, dagopvang, werk combineren met mantelzorg, ziektebeelden of ondersteuning door zorgvrijwilligers.
Ook kunt u deelnemen aan contactgroepen of scholingsactiviteiten van het steunpunt. En daar waar nodig helpt de mantelzorgmakelaar u met alle vragen op het gebied van regeltaken. Zij is deskundig op het gebied van wet- en regelgeving in de zorg. Of bent u geholpen met af en toe de zorgtaken over te dragen aan een ander? Wij werken nauw samen met 260 betrokken en bekwame zorgvrijwilligers die uw taken als mantelzorger graag even van u overnemen.
Steunpunt Mantelzorg Zuid zet ook zorgvrijwilligers in bij alleenstaande hulpvragers die geen of (te) weinig gebruik kunnen maken van mantelzorg in hun directe omgeving.
Steunpunt Mantelzorg Zuid
Sphinxlunet 3, 6221 JD Maastricht
T 043 – 32 15 046 (op werkdagen van 8.30 uur tot 17.00 uur)
W www.mantelzorgzuid.nl
W www.voorjongemantelzorgers.nl
W www.steunpuntmantelzorgjaarverslag.nl
E algemeen: [email protected]
E ziekenbegeleiding:
[email protected]
De kanteling van Jan
Jan Bongers* had een goede baan en een goede gezondheid. Maar op zijn drieënvijftigste was er ineens dat gesprek met zijn baas. De opdrachten liepen terug, afscheid was onvermijdelijk.
Een ongeluk komt zelden alleen, heet het. Helaas gold dat ook voor Jan. Het zwarte gat na het ontslag leidde tot stress. Het bekende PHPD (‘pijntje hier, pijntje daar’) van een mens op middelbare leeftijd, werd erger. Hoofdpijn, slapeloosheid, irritaties. Ruzies met zijn vrouw die nergens over gingen. Ergernis vanwege het verwaarloosde park tegenover hun appartement. En vanwege de hangjeugd. Maar het ergste was de eenzaamheid. Zonder werk leek het leven leeg.
“Pas op voor een neerwaartse spiraal”, zei een vriend. Dat wilde hij eerst niet horen. Maar op zekere dag liep hij langs het Wijkservicepunt in zijn buurt. Er kwam een man naar buiten die hij nog kende van school. Frank bleek als buurtopbouwwerker van Trajekt betrokken bij het Wijkservicepunt. Hij nodigde Jan uit voor een gesprek. Daarbij ging het al snel over Jans liefde voor voetballen en tuinieren. En over het leven op een appartementje zonder tuin, maar met de bekende geraniums. Frank vertelde over een buurtinitiatief om het park aan te pakken. En om met hangjongeren iets te doen met voetbal. Twee maanden later is Jan twee middagen in de week bezig met burenhulp. Samen met nieuwe vrienden onderhoudt hij het park, trapt een balletje met de jongens en helpt laaggeletterde buurtgenoten met hun boekhouding. Hij voelt zich weer vitaal. De eenzaamheid is weg. Naar zijn vrouw lacht hij als in de eerste dagen van hun liefde.
Welzijnsorganisatie Trajekt is er voor iedereen; in het bijzonder ook voor iedereen die zich in dit verhaal herkent.
*De namen in dit artikel zijn fictief, om de privacy van de betrokken te waarborgen.
www.trajekt.nl
Psychiatrische thuisbehandeling bij kinderen met autisme
Milou is 10 jaar oud en heeft een autismespectrumstoornis. Deze diagnose is onlangs bij
Mondriaan gesteld na grondig onderzoek. Hiermee vallen voor Milou en haar ouders de puzzelstukjes na lange tijd in elkaar. Eindelijk is er een verklaring gevonden voor het feit dat Milou de wereld zo ‘anders’ ervaart dan anderen. Ze kan zich moeilijk concentreren en kan, in tegenstelling tot mensen zonder autisme, de prikkels die op haar afkomen niet of nauwelijks filteren. Om zichzelf te beschermen trekt ze zich veel terug op haar kamer. Naar school gaan kost steeds meer moeite, tot ze op een dag niet meer wil gaan. Ook in het gezin lopen de spanningen op.
Milou wordt verwezen naar Mondriaan waar ze start met dagbehandeling. Overdag gaat Milou naar Mondriaan, ’s avonds en in het weekend is ze thuis. In de behandeling leert Milou anders om te gaan met de dingen die zij moeilijk vindt zoals emoties, stress en omgaan met andere kinderen op school. Milou volgt verschillende therapieën en heeft gesprekken met de persoonlijk begeleidster. Samen bespreken ze waar Milou goed in is, en waar ze hulp bij nodig heeft.
De psychiatrisch gezinsbehandelaar bezoekt het gezin wekelijks thuis en geeft voorlichting over autisme en tips aan de ouders over hoe om te gaan met hun dochter met
autisme, ook de andere kinderen in het gezin worden betrokken in de behandeling.
Helaas is een autismespectrumstoornis niet te genezen en blijven er momenten in het leven van Milou die moeilijk zijn. Maar door de behandeling bij Mondriaan begrijpen Milou en haar ouders beter hoe autisme werkt en hoe ermee om te gaan.