“Sinds een aantal weken ben ik betrokken bij meneer en mevrouw Janssen*. Hun dochter Annemiek (44 jaar) zag haar ouders achteruit gaan en was bezorgd. Annemiek zorgt voor haar ouders door samen met hen boodschappen te doen en de was mee te nemen. Tot een jaar geleden leidden meneer en mevrouw Janssen een actief sociaal leven; ze wandelden veel en gingen wekelijks kaarten of eten bij vrienden. Het was Annemiek al opgevallen dat haar ouders wat minder ondernemend geworden waren, maar toen zelfs de dagelijkse bezigheden hen teveel werden, trok ze aan de bel.

Wijkservicepunt, MEE en Sociaal Team zijn er voor iedereen!

Annemiek ging naar het Wijkservicepunt met de vraag of iemand haar zou kunnen helpen met haar taken als mantelzorger. In het gesprek dat ze hierover had met een medewerker van MEE werd duidelijk dat haar vader de laatste maanden steeds vergeetachtiger geworden was. De laatste tijd was hij met momenten zelfs echt verward. Was dit de reden dat de moeder van Annemiek niet meer ergens met hem naar toe durfde te gaan?

Samen met de medewerkster van MEE besprak Annemiek haar verhaal met het Sociaal Team om te bekijken welke partij Annemiek en haar ouders het beste zou kunnen ondersteunen. Via het Sociaal Team werden meneer en mevrouw Janssen aangemeld bij team Wmo (Wet maatschappelijke ondersteuning) van de gemeente. Hun vraag kwam bij mij terecht. Zo werd ik het aanspreekpunt van de familie Janssen voor ondersteuning.

Luisteren naar uw verhaal

Wij beginnen altijd met een keukentafelgesprek, bij mensen thuis. Tijdens dit huisbezoek viel me op dat mevrouw Janssen wat afwezig was en er vermoeid uit zag. Meneer was ogenschijnlijk druk in de weer met een stapel papier. Ik vroeg aan hem of hij altijd zo druk bezig was, maar kreeg geen reactie. Annemiek antwoordde in zijn plaats dat haar vader niet alleen overdag onrustig was, maar dat hij ook ‘s nachts regelmatig opstond om in huis te gaan rommelen. Ik herinner me dat mevrouw Janssen daarop geëmotioneerd verzuchtte dat zij daardoor ook niet aan haar nachtrust toe kwam, waardoor ze overdag niks waard was. Door de vermoeidheid viel ze regelmatig ongewild uit tegen haar man, wanneer hij dingen vergat. Zo was hij die week meerdere keren ‘vergeten’ zich te wassen en aan te kleden. Hier had het echtpaar flinke woorden over gehad. Later in het gesprek kwam het onderwerp administratie aan de orde. Tot dan toe had meneer Janssen deze taak altijd op zich genomen. Dat ging al een tijd niet meer en mevrouw Janssen had geen idee waar te beginnen. Wat beschaamd vertelde mevrouw Janssen dat ze al meerdere aanmaningen hadden ontvangen.

Meedenken en de ondersteuning regelen die bij u past

Na dit bezoek was me duidelijk dat er een hoop moest gebeuren. Allereerst leek het me belangrijk beter zicht te krijgen op de geheugenproblemen van meneer Janssen. Daarom heb ik hen geadviseerd een afspraak te maken bij de Praktijkondersteuner Ouderenzorg van hun huisarts voor onderzoek. Daardoor weten we nu dat meneer een vorm van dementie heeft. In overleg met de praktijkondersteuner ben ik aan de slag gegaan om een vorm van structurele dagbesteding voor hem te organiseren. Inmiddels neemt meneer Janssen met plezier twee ochtenden in de week deel aan de activiteiten van de dagbesteding.

Maar er speelde natuurlijk meer. De persoonlijke verzorging van meneer Janssen werd een steeds groter probleem. Daarom heb ik contact gezocht met de wijkverpleegkundige. Zij heeft ervoor gezorgd dat meneer Janssen vanuit de Zorgverzekeringswet (ZVW) thuiszorg krijgt. Om mevrouw Janssen verder te ontlasten, bekijken we nu de mogelijkheden om een zorgvrijwilliger van Steunpunt Mantelzorg in te schakelen. Deze zou bijvoorbeeld twee middagen per week met meneer kunnen gaan wandelen of kaarten. In die tijd kan mevrouw Janssen dan deelnemen aan een cursus bij Trajekt, waarbij ze leert zelf de administratie bij te houden.

“Wij beginnen altijd met een keukentafelgesprek, bij mensen thuis”

Van een collega van het Wijkservicepunt hoorde ik laatst dat Annemiek hen heeft laten weten dat het al veel beter gaat met haar ouders. Ze kan ook weer eens voor de gezelligheid bij hen op de koffie gaan!”

*De namen in dit artikel zijn fictief, om de privacy van de betrokken te waarborgen.