“Kinderopvang is een pré voor kinderen”

Nieuwe directeur MIK Kinderopvang vertelt

De afgelopen jaren is er veel veranderd in de kinderopvang, met name de positie ervan in het Sociaal Domein. Wij spraken Ghislaine Fonteijn erover, de per 1 februari aangestelde directeur van MIK Kinderopvang. MIK biedt kinderopvang in Maastricht, de Westelijke Mijnstreek en het Heuvelland voor kinderen van 0 tot 13 jaar.

“Ik vind dat kinderopvang een maatschappelijke functie heeft. Daarom bieden we bij MIK bijvoorbeeld peuterspeelzaalwerk aan voor álle kinderen, niet alleen voor kinderen van ouders die werken. Kinderen die al op jonge leeftijd samen komen met leeftijdsgenootjes ontwikkelen hun sociale competenties. Het stimuleert hun toTAALontwikkeling en motoriek. Stuk voor stuk voordelen van professionele kinderopvang”, vertelt Fonteijn.

Vandaar dat men bij MIK werkt met een aanbod voor kinderen van 0 tot 4 jaar dat goed aansluit bij het basisonderwijs. MIK hanteert onder andere de methode Speelplezier. Een methode en een vorm van voorschoolse educatie om peuters en kleuters via spel te stimuleren en onderwijsachterstanden te voorkomen. “Het is van groot belang om samen met partners de doorgaande lijn vorm te geven. Op de plek waar ik hiervoor werkzaam was hadden we al passende kinderopvang in aanloop naar passend onderwijs. Ik ben van plan om me daar ook de komende jaren hard voor te maken, omdat de zorg dan naar het kind toegaat, in plaats van het kind naar de zorg. Dat kun je alleen doen in afstemming met zowel partners die deze zorg bieden, als met het onderwijs en de gemeente.”

De komende jaren wil Fonteijn zich verder vooral richten op het verzorgen van een sluitend aanbod voor kinderen en hun ouders, juist ook voor kinderen waar meer zorg voor nodig is. “Dat gaat me aan het hart. Het moet niet zo zijn dat kinderen buiten de boot vallen als ze bijvoorbeeld een taalachterstand hebben. Ik wil ze juist binnenshuis houden, zodat ze de verbinding met vriendjes houden en de overgang naar het basisonderwijs versoepeld wordt. Kinderopvang wordt soms benaderd als iets wat ouders nodig hebben, maar het is juist een pré voor kinderen.”

Pleegzorg in de praktijk

“Zorg gaat over samenwerken, al is dat ook meteen de grootste uitdaging”

Gitta en haar man Eric kozen er vier jaar geleden voor om pleegouders te worden. Gitta vertelt over haar ervaringen en geeft tips voor pleegouders in spe.

“Via een collega kwam ik voor het eerst in aanraking met pleegzorg. De constructie sprak ons aan; de betrokkenheid van biologische ouders en tegelijkertijd ook steun ontvangen vanuit een professionele organisatie. We volgden ter voorbereiding een intensieve training bij XONAR voor aspirant-pleegouders, waarin bij iedere bijeenkomst steeds een ander thema behandeld werd. Wij vonden dat heel waardevol. Er werd ons niet alleen verteld wat er mooi is aan het opvangen van een pleegkind, we werden ook voorbereid op de eventuele minder leuke zaken.

Al kort daarna bleek XONAR een potentiële match voor ons te hebben. Het klikte en Willem, toen drie jaar, kwam bij ons wonen. Een vrolijk, eigenzinnig, pienter, sterk en ook wel druk jongetje. Vooral zijn concentratie was een moeilijk punt, hij is snel geprikkeld en afgeleid door wat hij in het verleden heeft meegemaakt, maar inmiddels is dat enorm verbeterd.

Ons verzoek was dan ook dat de groep van hulpverleners van diverse instanties om Willem heen, niet te veel zou wisselen. Kinderen die in de pleegzorg terechtkomen hebben vaak al zo weinig vaste gezichten in hun eigen netwerk. Tot nu toe lukt dat goed. Daarbij ervaren wij de pleegzorg begeleiding vanuit XONAR als een hele grote steun. De moeder van Willem is nog steeds actief betrokken bij de opvoeding. Bij het maken van afspraken is het heel belangrijk dat de pleegzorgwerker fungeert als mediator. Hij is een neutraal persoon, die zorgt dat iedereen blijft handelen in het belang van het kind. Samenwerken met zijn moeder blijft momenteel de grootste uitdaging, plus de hele
organisatie er omheen.’’

Dat is ook wat Gitta mensen wil meegeven die het in huis nemen van een pleegkind overwegen. “Wees heel duidelijk en open in het contact met iedereen: met het kind, de ouders en alle andere betrokkenen. Geef je grenzen aan. En ga ook goed voor jezelf na hoe sterk je relatie is en hoe goed je organisatorische vaardigheden zijn. Het laatste wat een kindje in zo’n situatie verdient zijn halve maatregelen. Aandacht en samenwerken zijn heel belangrijk.”

Omwille van de privacy van het pleegkind is zijn naam in dit artikel gefingeerd.