In de gemeente Doetinchem
Ergotherapie, wanneer dagelijkse activiteiten niet vanzelfsprekend zijn
Soms lukt het niet om de voor jou belangrijke activiteiten uit te voeren. Hetzij door een ongeluk, een ziekte of een burn-out, maar soms is er geen specifieke oorzaak aan te wijzen. Zodra er vragen zijn over de dagelijkse activiteiten kunnen mensen terecht bij een ergotherapeut.
VOORBEELDEN VAN GEBIEDEN WAAROVER HULPVRAGEN KUNNEN BESTAAN:
- Aan het werk gaan of blijven
- Huishouden
- Vervoer
- Slapen
- Concentreren, plannen en organiseren
- Mantelzorgondersteuning
- Omgaan met pijn en vermoeidheid
- Aanschaf of aanvragen van hulpmiddelen
- Prikkelverwerking
Tijdens de intake worden de hulpvragen geïnventariseerd en kun je je verhaal kwijt. Samen met de ergotherapeut worden de doelen opgesteld.
De therapeut onderzoekt welke factoren voor de persoon en de sociale omgeving van invloed zijn. De behandeling bestaat uit het aanleren van strategieën, het aanpassen van activiteiten, het inzetten van hulpmiddelen of aanpassen van de omgeving.
In het geval van het huishouden kun je denken aan een andere manier van handelen (bijvoorbeeld andere manier van ademen of de stofzuiger anders vasthouden), het inzetten van een hulpmiddel en het anders verdelen van activiteiten over de dag of week.
Het bevorderen van zelfmanagement het inzetten van je eigen (veer)kracht komt ook aan bod. Daarmee wordt ervoor gezorgd dat je ook na afloop van het traject vol vertrouwen kunt blijven participeren.
‘Marieke kwam bij mij aan huis, samen hebben we geoefend met de driewielfiets en later met de scootmobiel. In het begin was ik angstig, maar ik kreeg veel bruikbare tips. Ik vond het een positieve ervaring, Marieke had veel geduld en gaf rustig uitleg. Nu kan ik weer boodschappen doen in de stad en lekker naar het bos. Mijn wereld is groter geworden.’ - mw. Grievink, Doetinchem
Arbeid & Re-integratie
Eric-Jan vertelt over zijn ervaring met ergotherapie en arbeid.
‘Ik werkte 60 tot 70 uur in de constructie. Ik had veel last van mijn arm, de spieren kwamen door het werken ook niet tot rust. Ik ben opzoek gegaan naar een ergotherapeut. Zij heeft mij geholpen om aanpassingen te doen op mijn werkplek. Ergotherapie zorgt ook echt voor een mentale verandering. Ik plande te veel activiteiten in. Ik werk nu effectiever en geef beter mijn grenzen aan. De klachten in mijn arm zijn veel minder.’
Leven met een ICD
‘Mevrouw Visser, dit klinkt niet goed. Ik ga een ambulance voor u bellen.’ Wat een kort bezoek aan de huisarts moest zijn, werd het begin van vele ziekenhuisopnames. Bij Sylvia (56) werden zeven jaar geleden meerdere hartritmestoornissen geconstateerd. Zij blikt terug op de impact die deze ervaring op haar leven heeft gehad.
‘Als huishoudelijke hulp werkte ik een aantal dagdelen per week. Na een ochtend of middag werken werd het voor mij steeds moeilijker om van de bank te komen. Zó moe was ik. Het duurde een aantal weken, voordat ik naar de huisarts durfde te gaan. Haar bezorgde blik toen ze naar mijn hart luisterde, vergeet ik nooit meer.’
De huisarts constateerde dat Sylvia vocht in haar longen had en dat haar hart onregelmatig klopte. Voor de dokter reden om haar patiënt meteen naar het ziekenhuis te sturen. Er werd chronotrope incompetentie en boezemfibrillatie geconstateerd. ‘Mijn hart klopt te snel, dan weer te langzaam. Dat veroorzaakt allerlei klachten zoals hartkloppingen en extreme benauwdheid.’ Een pacemaker moest de klachten verhelpen, een onderhuids apparaatje dat met stroomstootjes ervoor zorgt dat het hart in het juiste ritme blijft kloppen. Helaas keren drie jaar later de vermoeidheid en kortademigheid terug. Uit voorzorg wordt een ICD geplaatst; de ICD geeft, anders dan een pacemaker, een schok om het normale hartritme te herstellen en kan daarmee een hartstilstand voorkomen.
‘De ervaring met de ICD opende mijn ogen. Daarvoor had ik de onrealistische verwachting dat het ziekenhuis mij helemaal klachtenvrij kon maken, maar zo werkt het natuurlijk niet. Deze hartafwijkingen komen nu eenmaal voor in mijn familie. Het enige wat de cardiologen kunnen doen is de achteruitgang van mijn hart zoveel mogelijk vertragen.’
Sylvia’s leven lijkt niets meer op dat van vóór haar ICD; zo is ze nu afhankelijk van 18 soorten medicijnen die ze dagelijks moet innemen en moest ze stoppen met haar werk in de zorg dat haar altijd veel voldoening gaf. Nu moet ze die voldoening uit andere zaken halen. Dat lukt haar aardig, vertelt ze lachend: ‘Ik vind het heerlijk om met mijn kleindochter te zijn en help mijn buren graag waar ik kan. Daar heb ik nu alle tijd en gelegenheid voor. Volgende week begin ik met vrijwilligerswerk in de bibliotheek. Dat zal deze hartpatiënt ook wel van de straat houden!’
Hart- en vaatziekten is een van de belangrijkste doodsoorzaken bij vrouwen. Dit komt omdat ze symptomen als vermoeidheid, pijn tussen de schouderbladen en kortademigheid vaak zien als ongemakken die bij de overgang horen. Heb je al langere tijd een of meer van bovenstaande klachten? Bespreek deze dan zo snel mogelijk met je huisarts.
Deze krant wordt mede mogelijk gemaakt door:
