MANTELZORG
Marie (23) lijkt op het eerste gezicht een heel gewone student. Maar niets is minder waar: een reeks herseninfarcten bij haar vader zette een streep door haar onbezorgde leven. Het bleken zware infarcten met grote schade, en haar vader kwam in een rolstoel terecht. Sindsdien zorgen Marie en haar moeder samen voor hem.
Marie combineert haar studie Accountancy met de zorg voor haar vader. “Soms krijg ik rare reacties, dat mijn vader maar naar een verpleeghuis zou moeten bijvoorbeeld, maar ik vind het volkomen normaal dat ik voor hem zorg. Zo kan mijn vader thuis blijven wonen en kan ik voor hem zorgen op de manier waarop dat voor hem het beste werkt. Mijn vader vindt dat zo fijn, hij is echt een familiemens. Bovendien willen mijn moeder en ik hem ook helemaal niet missen.
We krijgen weleens hulp van andere familieleden als dat nodig is, maar de zorg komt grotendeels neer op mij en mijn moeder. We verdelen de taken zoveel mogelijk, omdat ze wisselende diensten op haar werk draait. Ik ben met mijn studie nog flexibel. De zorg voor mijn vader staat voorop. Daardoor moet ik wel vaak keuzes maken: of sporten, of studeren. Ik heb een jaar studievertraging opgelopen. Ik vind het wel lastig om aan mezelf te denken, maar leerde de afgelopen tijd ook dat denken aan jezelf niet altijd egoïstisch is. Soms lukt het gewoon even niet, dan is het te veel.
Er is gewoon minder tijd voor de leuke dingen, zoals winkelen, lekker ergens eten, koffiedrinken met vriendinnen of gewoon even lekker kletsen. Maar soms zijn die kleine uitstapjes wel nodig om het leefbaar voor mezelf te houden. Onlangs heb ik voor het eerst samen met mijn moeder aangeklopt voor hulp. Dat bleek een goed besluit. Mijn moeder en ik kregen een paar weken hulp, zodat we even konden uitrusten.”
Soms kan de zorg voor een ander te zwaar zijn. Dag en nacht klaarstaan, zwaar tillen, weinig tijd voor uzelf en geen gelegenheid voor vrije tijd of vakantie eisen hun tol. Waar ligt de balans tussen zorgen voor uzelf en zorgen voor een ander? Om deze zware taak goed vol te houden kan ondersteuning nodig zijn. U kunt hiervoor terecht bij Wijkracht. Zij bieden hulp aan in de vorm van informatie of een persoonlijk advies, een cursus of themabijeenkomst, door ontmoeting met andere mantelzorgers of de inzet van iemand die de zorg tijdelijk overneemt, zodat u op adem kunt komen.
Lees op pagina 10 van deze krant meer over hoe en waar u hulp voor mantelzorgondersteuning kunt krijgen.
IEDEREEN DOET MEE!
Hoe wil jij meedoen? Dat vraagt Estinea aan iedereen die voor ondersteuning komt bij wonen, werken of leren. Iedereen wil graag eigen keuzes maken en een eigen leven leiden. Werken of een andere zinvolle daginvulling hebben, is daarbij belangrijk. Het maakt je zelfstandiger en geeft je meer zelfvertrouwen. Estinea helpt mensen met een beperking bij het vinden van een passende werkplek in de Hengelose samenleving. Bijvoorbeeld bij ’t Erve Leuvelt en bij voetbalvereniging HVV Tubantia.
Jolanda, Angie en Ingrid wonen en werken aan ’t Bartelinkslaantje. Jolanda: ‘Wij vinden het leuk om te koken en bakken. Dat doen we twee dagen per week met ondersteuning van begeleiders en vrijwilligers. We bakken lekkere appeltaarten, kwarktaarten en cakes. Je kunt deze bij ons bestellen en voor een klein prijsje afhalen. Daarnaast komen buurtbewoners iedere maandagavond en woensdagmiddag bij ons eten.’ Angie: ‘Sommige mensen hier in de wijk hebben geen zin om te koken of om alleen te eten. En wij vinden het leuk om voor gasten iets lekkers klaar te maken. Ingrid: ‘Het loopt hartstikke goed. Het is voor veel mensen gezellig om eens met iemand anders aan tafel te zitten.’ Ingrid: ‘We kijken nu zelfs naar een derde dag.’
Ook is Estinea dit jaar met een groep bij voetbalvereniging HVV Tubantia gestart. Jan: ‘We zijn hier twee dagen per week. We onderhouden de velden en het groen er omheen. En ook de was en het onderhoud van materialen gaan we doen. Ik vind dit harstikke leuk werk!’ Voor de voetbalclub vormt het een mooie aanvulling op de werkzaamheden die door vrijwilligers worden gedaan. Participatiecoach Marieke Bosch van Estinea: ‘Zo kijken we in Hengelo continu naar kansen en mogelijkheden waar wij iets kunnen toevoegen en versterken.’
