De nieuwe Jeugdwet:

Wat doen de medewerkers van het Jeugdloket?

Ini ter Haar en Ela Hoenderboom werken voor het Jeugdloket van de gemeente Oost Gelre. Ouders en kinderen die een vraag hebben over een (her)indicatie kunnen bij Ini of Ela terecht. Beiden hebben een achtergrond in de (jeugd)zorg. Zowel Ini als Ela gaat dagelijks op huisbezoek bij gezinnen in onze gemeente. Tijdens dat huisbezoek worden vragen gesteld over verschillende onderwerpen (bijvoorbeeld wonen, financiën en werk). Daarna krijgen de ouders een gespreksverslag toegestuurd. De gemeente neemt vervolgens een besluit (beschikking) over welke en hoeveel zorg er ingezet wordt. Dat besluit wordt in een beschikkingsbrief naar de ouders toegestuurd. De gemeente informeert ook de zorgverlener, zodat die weet dat de zorg gestart of voortgezet kan worden. Bij een persoonsgebonden budget informeren ouders de zorgverlener zelf.

Samenwerken en korte lijntjes

Ook de samenwerking met andere partners is van belang: “We hebben nauw contact met bijvoorbeeld het Ondersteuningsteam, het lokaal zorgnetwerk en het CJG (Centrum voor Jeugd en Gezin). We willen dat ouders ons gemakkelijk kunnen benaderen: liever één keer te veel vragen, dan te weinig. Als de vraag bij ons niet op z’n plek is, verwijzen we door naar de juiste instantie. Ook onderhouden we de contacten met instellingen op het gebied van jeugdzorg, bijvoorbeeld met Jeugdbescherming Gelderland.”

Ela: “Mensen vinden het fijn dat we op huisbezoek komen”

Ela heeft een achtergrond in de jeugdzorg, jeugdbescherming en gehandicaptenzorg (kinderen en jongeren). “Bij de eerste gesprekken en contacten merkte ik dat ouders niet zo goed weten wat ze kunnen verwachten wanneer er iemand van de gemeente op huisbezoek komt. Als we uitleggen dat we ervaring hebben uit de praktijk, neemt dat gelijk al een stukje zorg bij hen weg. Ze vinden het fijn dat we op bezoek komen.”

Ini: “Samen kijken welke ondersteuning nodig is”

“Het is voor ouders met een kind dat extra zorg nodig heeft vaak zwaar. Ik vind het belangrijk dat wij dat onderkennen. We kijken samen met ouders welke hulp of ondersteuning van de gemeente nodig is. We proberen ons zo goed mogelijk in te leven in de wereld van ouders en hun kinderen en vertalen hun situatie naar de gemeente. Mijn ervaringen tot nu toe zijn dat ouders weten dat er veel kan veranderen voor hun kind en henzelf. Soms zijn ze bang dat alle zorg verdwijnt. In de gesprekken zeg ik tegen ouders dat het huisbezoek juist bedoeld is om samen te kijken wat al heel goed gaat en waar mogelijk nog extra zorg nodig is. En soms ook waar het niet meer nodig is. Ik ben erg onder de indruk van de openheid die ouders geven in de gesprekken. Ze willen het beste voor hun kind en gaan zelf heel ver in het bedenken van mogelijkheden en oplossingen. Maar soms zijn die er even niet… en dan gaan we samen zoeken naar de beste zorg voor dit moment.”