Via de vrijwilligers- vacaturebank aan de slag

Om vrijwilligersorganisaties te helpen de nodige handen voor hun werk te vinden, heeft de Hoeksche Waard een Vrijwilligers Vacaturebank. In deze vacaturebank zijn talloze klussen te vinden op allerlei gebied. Van hulpvragen van de dierenopvang tot ondersteuning voor mantelzorgers en van administratieve klussen tot korte projecten zoals bijvoorbeeld NL Doet.

Henk Selser (73) uit Oud-Beijerland is een van de vele vrijwilligers die via de vacaturebank bemiddeld werd bij een vrijwilligersorganisatie, namelijk Humanitas. “In mijn tijd bestond de VUT nog. Ik was dus nog maar 59 toen ik stopte met werken.”, vertelt Selser. “Mijn vader was vlak na zijn pensioen gestorven en ik wilde nog zo veel doen, dat ik blij was dat deze mogelijkheid er was. Vervolgens raakte ik betrokken bij de oprichting van het Hospice in Zuid-Beijerland. Daar heb ik een jaar of vijf gewerkt, waarna ik bij Slachtofferhulp aan de slag ben gegaan. Dat deed ik tot afgelopen najaar een paar dagdelen per week. Toen het regionaal samengevoegd werd en naar Spijkenisse en Rotterdam verhuisde, ben ik om me heen gaan kijken naar iets anders, maar wel naar iets waar ik mensen echt mee kon helpen. Dat geeft me veel voldoening.”

“In Het Kompas kwam ik in december een artikel tegen. ”, vervolgt Selser. “Daarin had Welzijn HW een interview met de nieuwe voorzitter van Humanitas in deze regio. Er werden ook vrijwilligers in gevraagd om mensen te helpen met hun administratie en met rouwverwerking en dergelijke. Dat persoonlijke sprak me erg aan en daarom ben ik in de vacaturebank gaan kijken om meer informatie hierover te vinden. De doelgroep van Humanitas is niet heel anders dan de doelgroep die ik kende van Slachtofferhulp, dus dit paste goed. Ik ben bemiddeld door Welzijn HW en nu druk bezig met e-learning alle nodige kennis op te doen om deze mensen te helpen.”

“Dit vrijwilligerswerk is enorm dankbaar werk: eerst heel intensief en later steeds meer op afstand, tot mensen het weer zelf kunnen. De glimlach van mensen die hun leven weer op de rit hebben, die is onbetaalbaar.”

Meer weten? Kijk op www.welzijnhw.nl/vrijwilligerswerk.

Een waardevolle invulling van vrije tijd

Arie In ’t Veld was 59 toen hij met pensioen ging. Voor zijn werk was hij altijd veel onder de mensen, dus toen hij na zijn pensioen op zoek ging naar een nieuwe invulling van zijn vrije tijd, was het niet zo vreemd dat dat ook vrijwilligerswerk voor (oudere) mensen was.

"Samen met mijn broer heb ik jarenlang een oude man bezocht in het verpleeghuis”, vertelt In ’t Veld. “Die man had dan een gezellige dag en voor ons was het fijn om iets voor een ander te kunnen betekenen. Toen de man kwam te overlijden, wilde ik weer iets met mensen doen, iets dat echt bij me zou passen. In de krant kwam vervolgens een oproepje voorbij waarin werd aangekondigd dat er Hoeksche Huiskamers zouden worden opgezet, ook hier in Puttershoek. Dat leek me heel leuk en dus heb ik me aangemeld. Na een paar keer wist ik zeker dat dit echt iets was voor mij en nu ben ik hier al bijna twee jaar vrijwilliger.”

“Dit vrijwilligerswerk levert een mooie wisselwerking. Ik leer elke keer weer van de mensen hier. Ze zijn vaak minstens 20 jaar ouder dan ik en hebben zo veel levenservaring”, vervolgt hij. “Over hun werk van vroeger kun je eindeloos met ze praten. Ik vind dat interessant, want de verschillen met nu zijn zo groot. Het samenwerken met de andere vrijwilligers is ook een echte leerschool. Als we een situatie hebben waar we niet goed raad mee weten, dan bespreken we met elkaar hoe we dat zullen aanpakken en dat is heel fijn. We hebben ook een goede mix van vrijwilligers, qua leeftijden en qua man/vrouw-zijn. Dat maakt het voor mannelijke bezoekers ook gemakkelijker om te blijven komen. Marcella, die de Huiskamer vanuit Welzijn Hoeksche Waard coördineert, is daarin ook belangrijk. Zij is jong en heel enthousiast en professioneel: dat heeft een hele grote invloed op het plezier dat wij hebben in dit werk.” “Laatst was ik een paar dagen ziek en dat wilde ik niet meenemen naar de Hoeksche Huiskamer”, besluit In ’t Veld. “Toen merkte ik opeens hoe ik gewend ben geraakt aan de vaste dagen dat ik hier ben, hoe waardevol de invulling ook voor mezelf is geworden.”