Vrijwilligers redden levens

Vrijwilligers zijn vorig jaar in Venray 27 keer in actie gekomen om iemand met een hartstilstand te reanimeren. De Venrayse stichting Hard voor Hart heeft daarvoor in de gemeente Venray een levensreddend netwerk van vrijwilligers en Automatische Externe Defibrillatoren (AED’s) ingericht.

Dagelijks overlijden in Nederland 35 mensen aan de gevolgen van een hartstilstand. In 75 procent van de gevallen is er iemand in de buurt. En dat betekent dat er in elk geval hulp kan worden ingeroepen. Ambulances hebben echter een aanrijtijd van vijftien minuten. Maar voor de overlevingskansen is het cruciaal dat binnen zes minuten wordt gestart met de reanimatie. Precies dat is waar de Venrayse stichting Hard voor Hart zich sterk voor maakt. De stichting is in 2008 opgezet door de Juniorkamer Venray in samenwerking met gemeente Venray, EHBO Venray, Rode Kruis Venray en de Regionale Ambulancevoorziening Limburg Noord.

Netwerk

De stichting Hard voor Hart heeft inmiddels in de gemeente Venray een netwerk opgezet van vrijwilligers met reanimatiebevoegdheid. Die kunnen een slachtoffer vaak hulp bieden nog voordat de ambulance arriveert. En daarmee levens redden. Want hoe eerder iemand met een hartstilstand gereanimeerd wordt, hoe groter de kans op overleven is. Als dat in de eerste zes minuten gebeurt, is de kans op overleven nog 70 procent. Bij reanimatie na 12 minuten is dat nog 10 procent. Soms is echter ook een stroomstoot nodig om het hartritme weer op gang te krijgen. Daarvoor zijn de AED’s. Verdeeld over de hele gemeente Venray heeft de stichting er inmiddels 45. De AED’s worden in de bekende groene, ronde buitenkasten bewaard en zijn daardoor 24 uur per dag, zeven dagen per week beschikbaar.

Zesminutenzones

Om een dekkend netwerk te creëren, heeft Hard voor Hart in Venray en de kerkdorpen zogeheten zes-minutenzones gecreëerd. Deze zones zijn ‘gevuld’ met AED’s en vrijwilligers die een reanimatiediploma en/of een AED-diploma hebben. Jolanda Brauer, bestuurslid van Hard voor Hart, legt uit hoe dat werkt: “Na een 112-melding stuurt de meld-kamer niet alleen twee ambulances naar het slachtoffer, maar ook twee soorten sms’jes naar een groep van maximaal dertig vrijwilligers die in de buurt wonen of werken. Eén groep vrijwilligers krijgt een tekstbericht om direct naar de patiënt te gaan en te beginnen met de reanimatie. De andere groep krijgt bericht om de dichtstbijzijnde AED op te halen. In het bericht staat tevens de code om de kast open te maken.” Dankzij dit netwerk kan binnen zes minuten gereanimeerd worden en een schok worden toegediend. “Daarmee nemen de kansen op overleving voor het slachtoffer aanmerkelijk toe.”

Meer vrijwilligers

In 2017 kregen de vrijwilligers van Hard voor Hart in de gemeente Venray 27 keer een melding voor reanimatie. In totaal gingen daarvoor 694 oproepen naar de vrijwilligers. Hard voor Hart telt inmiddels bijna 500 vrijwilligers. “Maar we hebben nog veel meer mensen nodig, zegt Jolanda. “Je kunt namelijk niet altijd meteen als je een oproep krijgt alles uit je handen laten vallen. Sta je te koken met twee peuters naast je?

Dan kun je niet weg als er verder niemand thuis is.” Ze benadrukt: “Je bent dan ook nooit verplícht om te komen als je wordt opgeroepen. Maar dat maakt dus wel dat er veel mensen nodig zijn.” Hard voor Hart biedt daarom aan alle vrijwilligers een reanimatiecursus aan. Gratis. “Er hoeft voor niemand een belemmering te zijn om de cursus te volgen. Want echt iedereen kan reanimeren”, zegt Jolanda. In de dorpen wordt de cursus vaak ter plaatse georganiseerd, in samenwerking met de dorpsraad. Je hoeft ook niet per se in Venray te wonen om je aan te melden als vrijwilliger bij Hard voor Hart. Ook als je in Venray werkt, kun je helpen, als je net in de buurt bent. “Dat is het voordeel van de moderne techniek”, zegt Jolanda. ‘‘Door gps-monitoring kan de meldkamer zien wie er in de buurt is en die vrijwilliger een oproep sturen.”

Nu is het nogal wat om letterlijk iemands leven in je handen te hebben. Dat realiseren de mensen van Hard voor Hart zich ook. “Daarom is er ook aandacht voor goede nazorg door de ambulancedienst of Slachtofferhulp voor de mensen die hebben gereanimeerd”, zegt Jolanda. Ze benadrukt nogmaals dat er niet genoeg mensen kunnen zijn die kunnen reanimeren. “Je moet er toch niet aan denken dat iemand overlijdt omdat er niemand in de buurt was die kon helpen.”