Coördinerend wijkverpleegkundigen Petra Kruger en Yvonne van Vilsteren:

“Als professionals en inwoners samenwerken, komt het wel goed met de zorg”

Coördinerend wijkverpleegkundigen Petra Kruger en Yvonne van Vilsteren zijn het er over eens: in de gemeente Olst-Wijhe zitten mensen, ook in de toekomst, best goed als het gaat om zorg in de wijk. Waarom? U leest het hier, evenals hun verwachtingen voor de ontwikkelingen in de wijkverpleging, persoonlijke verzorging en de zorg in het algemeen.

Wijkverpleging verdwijnt gelukkig niet. De persoonlijke verzorging en verpleging blijft. Maar hoewel cliënten zorg blijven houden, veranderen er wel zaken.

Kritische blik

Petra: “Hoe alles er in de zorg gaat uitzien, is nog niet helemaal duidelijk. 2015 is een overgangsjaar waarin veranderingen plaatsvinden. De zorg verandert uiteraard niet van de een op de andere dag. Wel is duidelijk dat er minder tijd voor verzorging en verpleging door wijkverpleegkundigen zal zijn. Ook wordt er kritischer gekeken of mensen onze zorg ook echt nodig hebben of dat er een andere oplossing bestaat."

Yvonne vult aan: “We gaan van zorgen voor naar zorgen dat. Het gaat om het versterken van de eigen regie en zelfredzaamheid van de cliënt, samen met zijn of haar netwerk. Bij een echtpaar, waarvan de echtgenote moeite heeft om steunkousen aan te doen, maar de echtgenoot nog vitaal is, kijken we of hij kan helpen in plaats van een professional. Is dat niet mogelijk, dan is er misschien iemand uit de omgeving of een vrijwilliger die kan bijspringen. Lukt dat allemaal niet, dan komen wij in beeld.”

Naar elkaar omzien

“We moeten het samen doen”, benadrukt Yvonne. Als we dat doen, komt het wel goed met de zorg in onze gemeente. Gelukkig gebeurt dat ook al veel in Wijhe. Een mooi voorbeeld daarvan deed zich een tijdje terug voor toen een dementerende vrouw dringend zorg nodig had en ze niet meer alleen thuis kon wonen. Gelukkig kwam er een plaatsje vrij in het verzorgingshuis bij haar in de buurt, maar ze moest nog wel een paar weken wachten tot ze de nieuwe woning kon betrekken.

De hele buurt heeft toen samen de schouders eronder gezet en haar geholpen, zodat ze die paar weken nog zelfstandig in haar oude woning kon overbruggen. Als ik zulke initiatieven zie, denk ik bij mezelf: met de zorg zit het wel goed hier.”

Wijkverpleging noodzakelijk

Petra merkt dat mensen in Olst ook naar elkaar omzien. En dat hulpbehoevenden niet zomaar om ondersteuning vragen bij het douchen, de wondverzorging of voor het uitzoeken en toedienen van medicijnen. “De mensen waar wij thuis komen willen zich het liefst zelf redden, zonder hulp van buitenaf. Ze proberen dan ook echt zelf of met ondersteuning van familie of vrienden ogen te druppelen of steunkousen aan te trekken, vóór ze ons inschakelen. Daarnaast zijn er vormen van zorg waar een zekere deskundigheid voor vereist is. Die moeten door een professional verleend worden, daar kun je geen vrijwilligers, familie of vrienden voor inschakelen. Daarom is het goed dat de wijkverpleging blijft bestaan.