Wonen aan een binnenhof in Beek? is zo gek nog niet

Een knus binnenhofje aan het Onze Lieve Vrouweplein in Beek. Daar wonen de heer en mevrouw Mietus. Beiden aardig op leeftijd. Zij 87 en hij 90, allebei nog helder van geest en 'still good looking'. Hun huis is knus ingericht met schilderijen en foto's, die herinneren aan vroeger. Zij wonen nu drie jaar aan dit plein en maken zeker geen aanstalten om te verhuizen. Het is goed wonen in Beek, ondanks een klein 'gemis'.

"Kom binnen", zegt de heer Mietus als hij de deur opent. Mevrouw Mietus zit in haar stoel. Ze heeft recent een tweede knieoperatie ondergaan en ondervindt hiervan nog steeds de pijnlijke gevolgen.

De heer Mietus vertelt over hun leven in Zuid-Limburg: "Onze ouders zijn Friezen, maar wij zijn beiden geboren en getogen in Parkstad. Mijn vrouw is uit Terwinselen en ik uit Hoensbroek. We zijn in 1955 getrouwd en ons eerste huis was een duplexwoning, op 'de Kattekop' aan het Julianakanaal in Urmond. Ook hebben we zes jaar in de Schaepmanstraat gewoond."

Mevrouw vult aan: "Mijn man, chemisch technoloog van beroep, heeft ook bouwkunde gestudeerd en een droom waar kunnen maken door zelf een huis te ontwerpen en dat in eigen beheer te bouwen aan de Graetheidelaan." De heer Mietus lacht en somt op welke (neven)functies hij in zijn werkzame leven heeft gehad. Het zijn er veel. Onder andere bestuurslid van de Woningcorporatie Urmond, 13 jaar lid van de gemeenteraad van Urmond, eerst als fractievoorzitter en later als wethouder. Ook was hij lid van Provinciale Staten van Limburg en lid van de commissie financiën en economische zaken. De heer Mietus is er trots op dat hij voor zijn bestuurlijke verdiensten een Koninklijke onderscheiding als ridder in de Orde van Oranje heeft ontvangen. Dat ereteken draagt hij met trots op zijn blauwe blazer.

Mietus: "Na Urmond zijn we verhuisd naar de Spaubeeklaan in Geleen. Ja, ik heb die woning helemaal gestript en daarna opnieuw volgens de eisen van de tijd opgebouwd. Dat was een huis uit 1958 met nog zo'n ouderwets lavet. Best handig hoor, mijn vrouw waste onze zoon daarin als hij buiten had gespeeld en helemaal onder de modder zat."

In dat huis hebben ze achttien jaar gewoond. Daarna gingen ze over naar een groot appartement aan de Minister Ruysstraat in Geleen. "Je moet je voorstellen dat we daar 100 m2 woonoppervlak hadden, nu zitten we hier op 75 m2. Dat is dus wel even wennen. Bij de verhuizing naar deze woning konden we niet al onze spullen kwijt. Maar het huis in Geleen werd te groot toen onze beide kinderen de deur uit waren", aldus de heer Mietus.

Ondanks dat de verhuizing op hun leeftijd tegenviel, voelen zich nu best thuis in Beek. Er wordt in het nieuwe complex veel georganiseerd. Met Pasen is er een Paasbrunch met alle bewoners. De meeste bewoners zijn al wat ouder, maar er wonen ook jonge mensen. "Dat houdt de boel hier levendig. We hebben heel aardige buren, zeer behulpzaam,” vertelt de heer Mietus. “Toen mijn vrouw een keer was gevallen en ik haar niet kon optillen, heeft de buurman haar opgeholpen." Het gelijkvloerse appartement aan het Onze Lieve Vrouweplein heeft een woonkamer, doorloopkeuken en een eetkamergedeelte aan de zijde van het hofje. Twee slaapkamers, badkamer met douche en een afzonderlijk toilet. Zelf heeft hij in de badkamer een tweede toilet aangebracht. In de hal is een kleine berging en aan woonkamerzijde is een loggia. "Daar is niet zo goed over nagedacht. Je kunt er niet zitten, want het waait er vaak hard en er is aan deze noordoostzijde weinig zonlicht. Dat is toch een gemis. Voor een beetje privacy heeft mijn man er een draadhek gespannen en een beveiliging aangebracht," aldus mevrouw Mietus.

Het echtpaar is gelukkig nog vitaal, hij rijdt nog auto en ze gaan er vaak op uit om van de natuur te genieten.