Jan en Gerrie Potkamp Een echte twee-eenheid “We hebben elkaar meer dan ooit nodig”

“Zij hadden het als eerste in de gaten”, blikt Gerrie terug. “Zo’n drie jaar geleden. Jan wilde dwangmatig de dingen precies recht leggen. En hij vroeg zoveel. Steeds dezelfde vragen. Toen we ook in zijn gedrag verandering zagen, zijn we voor onderzoek naar het ziekenhuis gegaan. Daar kwam de diagnose dementie uit.”

“Eerder regelde ik alles zelf”, vertelt Jan die inmiddels 85 jaar oud is. “Ik was heel punctueel. Dat gaat nu niet meer en dat is heel moeilijk.” Terwijl de koffie wordt geserveerd, vertelt Gerrie: “Hij was bijvoorbeeld al vergeten dat hij dit interview had.” En als Jan suiker en melk in zijn koffie doet, komt de dementie keihard om de hoek: ‘heb ik er nou melk in gedaan?’, vraagt hij aan zijn vrouw. Herinneringen van verder terug gaan hem beter af. Maar liefst drie keer opnieuw vertelt Jan over zijn indrukwekkende loopbaan. Een carrière waarin hij juist zo intensief met zijn hoofd bezig was.

Prijzen

“Ik werkte in de golfkartonfabriek hier in Eerbeek en deed heel verantwoord werk. Ik ontwierp nieuwe verpakkingen: prototypes. Wat je in je hoofd hebt zitten, moet op papier komen. Ik ging net zo lang door tot het helemaal goed was. En als de klant ook tevreden was dan werd het een order. Daar moest natuurlijk geen foutje meer in zitten want er rolden dan grote aantallen van de band af. Het was leuk werk. En we hebben verschillende prijzen gewonnen bij de verpakkingenbeurs in de RAI in Amsterdam. Dan mocht ik met de directeur mee, in zijn auto. Het was dan net alsof ik in een vliegtuig zat. Geweldig! Ik heb er 46 jaar met veel plezier gewerkt.”

Genieten van het pensioen en verre reizen maken; dat heeft het echtpaar Potkamp vervolgens volop gedaan. Met de nodige reis- en levenslust en boordevol humor. “Het eerste wat we gingen doen, was naar de open dag van het crematorium gaan”, vertelt mevrouw Potkamp met een grote grijns. “Dat was mooi hoor. Het hoort toch ook bij het leven? Ik heb het schriftje al klaarliggen. De muziek verandert alleen nog regelmatig. Maar we willen in ieder geval geen cake bij de koffie.”

Enorme liefde

Het stel leefde al die jaren in goede gezondheid. Al heeft mevrouw al lange tijd rugklachten. “Daarom rijd ik in een scootmobiel en gaat Jan op de fiets. We vinden het heerlijk om samen tochtjes te maken, we zijn dan echt een twee-eenheid.” Dat straalt het echtpaar sowieso uit en Jan beaamt dat: “We hebben nooit trammelant gehad en voelen een enorme liefde voor elkaar. Nu zelfs meer dan ooit, want we hebben elkaar meer dan ooit nodig.” Gerrie voelt dat ook. “Ik kan mij niet indenken dat ik Jan niet meer bij mij zou hebben.” Jan houdt een enorme levenslust: “Ik wil niet achteruit gaan, ik wil vooruit gaan, dat heb ik mijn hele leven willen doen. Maar ik ben bang dat het verder achteruit gaat.”

Het geheugensteunpunt helpt Jan en Gerrie bij de pijnlijke veranderingen die de dementie met zich meebrengt. Coördinator Heidi Nusselder: “Mevrouw Potkamp wil haar man als volwaardig maatje blijven zien, maar dat gaat niet meer helemaal.” Gerrie beseft dat ook: “Ik neem nu de beslissingen die hij altijd deed. En onze dochter Hetty doet inmiddels de bankzaken. De kinderen hebben er een extra taak bij. Dat vind ik wel eens vervelend.”

Handen vrij

Het echtpaar is naast de hulp van de kinderen blij met de hulp van het steunpunt dat sinds november 2015 bestaat. “We zijn er vanaf het eerste moment naartoe gegaan. Elke donderdag komen we twee uurtjes en ik heb er nog geen moment spijt van gehad. Het is een onderbreking van de week. Daarnaast komt Joanna (casemanager) elke zes weken bij ons thuis. En op dinsdag gaat Jan naar de dagbesteding. Dat vinden we beiden best moeilijk, omdat hij dan alleen gaat. Maar het is wel goed. Ik heb dan even de handen vrij en Jan komt altijd ontspannen thuis.”

Heidi vult aan: “Het is fijn dat je ziet dat je niet de enige bent die met geheugenproblemen te maken krijgt. Daarom is het ook goed voor mantelzorgers om voorlichtingsdagen te bezoeken en om er op donderdagochtend bij te zijn. We doen bijvoorbeeld veel quizzen, om het geheugen te blijven prikkelen. Het is prachtig om te zien hoeveel verrassende en leuke antwoorden de heer Potkamp dan geeft en hoe apetrots mevrouw dan zit te glunderen.”