Berg en Dalse Lokale Alliantie Veilig Financieel Ouder Worden
“Tien organisaties (Rabobank, Notariskantoor Mostart en Timmermans, Mentorschap Overijssel en Gelderland, Bureau SIM, ZZG Zorggroep, Zorggroep De Laren/ Villa Hamer, Zeker Financiële Zorgverlening, Veilig Thuis Gelderland Zuid, Goedrecht Advocaten en gemeente Berg en Dal) ondertekenden op 31 januari het samenwerkingsverband ‘Financieel veilig ouder worden in de gemeente Berg en Dal’. Met deze samenwerking willen de organisaties financieel misbruik van ouderen voorkomen en aanpakken”.
De Lokale Alliantie Berg en Dal is een nieuw samenwerkingsverband in de gemeente Berg en Dal waarin de zakelijke en financiële sector tezamen met de zorg- en welzijnssector hun kennis en expertise bundelen om zo tot een succesvolle aanpak van financiële uitbuiting van ouderen in de eigen gemeente te komen. Wij zijn vanaf begin februari te vinden op www.financieelveiligouderworden.com/steunpunt-berg-en-dal.
Financieel misbruik van ouderen blijft vaak onopgemerkt. Het is al erg genoeg dat financiële uitbuiting überhaupt voorkomt, maar de stilte en de geheimzinnigheid er omheen maken het nóg erger.
De deelnemers aan de alliantie willen de inwoners van de gemeente Berg en Dal zoveel mogelijk beschermen tegen financieel misbruik. Via de alliantie hebben de alliantiepartijen contact met elkaar om er voor te zorgen dat er meer bekendheid wordt gegeven aan het onderwerp bij de inwoners, de potentiele slachtoffers én hun omgeving. Daarnaast kunnen de alliantiepartijen snel en efficiënt samenwerken als er gehandeld moet worden indien er sprake is van financieel misbruik.
Soms is het onduidelijk wat wel en wat niet financieel misbruik is. Als een zoon de boodschappen voor zijn moeder doet en zijn eigen boodschappen ook meteen betaalt met de pinpas van zijn moeder, is dat dan financieel misbruik?
Wees daarom transparant: leg bijvoorbeeld in een levenstestament bij de notaris of volmacht bij de bank vast wat uw wensen zijn, dan kunt u mogelijk voorkomen dat u het slachtoffer wordt van financieel misbruik. En u beschermt degene die u een volmacht geeft, want ook voor de gevolmachtigde en de omgeving is dan duidelijk wat wel en wat niet mag.
Leven met een ICD
“Mevrouw van Roggen, dit klinkt niet goed. Ik ga een ambulance voor u bellen”. Wat een kort bezoek aan de huisarts moest zijn, werd het begin van vele ziekenhuisopnames. Bij Petra van Roggen-Einholz (56) werd zeven jaar geleden meerdere hartritmestoornissen geconstateerd. Zij blikt terug op de impact die deze ervaring op haar leven als een hartpatiënt heeft gehad.
“Als huishoudelijke hulp werkte ik in 2011 een aantal dagdelen per week. Na een ochtend of middag werken werd het voor mij steeds moeilijker om van de bank te komen. Zó moe was ik. Het duurde een aantal weken voordat ik naar de huisarts dur fde te gaan. Haar bezor gde blik toen ze naar mijn hart luisterde, vergeet ik nooit meer”.
De huisarts vertelde dat Petra vocht in haar longen had en dat haar hart onregelmatig klopte. Voor de dokter reden om haar patiënt meteen naar het ziekenhuis te sturen. Er werd chronotrope incompetentie en boezemfibrillatie geconstateerd. “Mijn hart klopt te snel, dan weer te langzaam. Dat veroorzaakt allerlei ongemakken zoals hartkloppingen en extreme benauwdheid”. Een pacemaker moest de klachten verhelpen, een onderhuids apparaatje dat met stroomstootjes ervoor zorgt dat het hart in het juiste ritme blijft kloppen.
Helaas keren zes jaar later de vermoeidheid en kortademigheid terug. Uit voorzorg wordt een ICD geplaatst; de ICD geeft, anders dan een pacemaker, een elektrische schok om het normale hartritme te herstellen en kan daarmee een hartstilstand voorkomen. “De ervaring met de ICD opende mijn ogen. Daarvoor had ik de onrealistische verwachting dat het ziekenhuis mij helemaal beter kon maken, maar zo werkt het natuurlijk niet. Deze hartafwijkingen komen nu eenmaal voor in mijn familie. Het enige wat de cardiologen kunnen doen is de achteruitgang van mijn hart zoveel mogelijk vertragen”.
Petra’s leven lijkt niets meer op dat van vóór haar ICD; zo is ze afhankelijk van zeven soorten medicijnen die ze dagelijks moet innemen en moest ze stoppen met haar werk in de zorg, dat haar altijd veel voldoening gaf. Nu moet ze die voldoening uit andere zaken halen. Dat lukt haar aardig, vertelt ze lachend: “Ik vind het heerlijk om met mijn kleindochter te zijn en help mijn buren graag waar ik kan. Daar heb ik nu alle tijd en gelegenheid voor. Straks begin ik met vrijwilligerswerk in de bibliotheek. Dat zal deze hartpatiënt ook wel van de straat houden!”.
Hart- en vaatziekten zijn doodsoorzaak nummer één bij vrouwen. Dit komt omdat ze symptomen als vermoeidheid, pijn tussen de schouderbladen en kortademigheid vaak zien als ongemakken die bij de overgang horen. Heeft u al langere tijd één of meer van bovenstaande klachten? Bespreek deze dan zo snel mogelijk met uw huisarts.