Dorpskern met een groen, kloppend hart

Het centrum van Ysselsteyn heeft een metamorfose ondergaan. Het initiatief daartoe werd genomen door een aantal dorpsbewoners.

Het centrum van Ysselsteyn wordt als het ware in tweeën gesneden door de Middenpeelweg, een belangrijke provinciale verkeersader. Veel verkeer, dat voor en na het passeren van het verkeerslicht vaak te hard rijdt. Het Lovinckplein, een grasveld met wegen eromheen. Een dorp zonder hart. Toen in 2010 de speerpunten voor de toekomst van Ysselsteyn moesten worden bepaald in het DorpsOntwikkelingsPlan, wilde een aantal bezorgde dorpsbewoners, onder wie Twan de Wit, daar dan ook graag bij betrokken worden. Ze vormden een werkgroep en stelden prioriteiten: verbetering van de veiligheid, toegankelijkheid en uitstraling van de Ysselsteynse kern en de toegangswegen.

Inmiddels heeft de N277 in de kern van Ysselsteyn het gewenste dorpse karakter gekregen. De twee dorpshelften zijn via een aantal extra oversteekpunten die tevens dienst doen als verkeersremmer nadrukkelijker met elkaar verbonden. Fietspad en trottoir zijn gescheiden en hebben hun eigen bestrating. Het oude industrieterrein wordt nog ‘aangekleed’ met een groene haag. De toegangswegen krijgen het karakter van een ‘groene laan’ met zuil- iepen. Verder kreeg de omgeving van het Lovinckplein een dorpse bestrating van gebakken klinkers en ook zijn er in de dorpskern eigentijdse armaturen met aangepaste verlichting geplaatst. Dat alles maakt dat de entree van Ysselsteyn ook wordt ervaren als het arriveren in een dorpskern.

Lange adem

Het was een kwestie van lange adem, beaamt Twan de Wit, sinds het eerste uur lid van de werkgroep. Ruim vier jaar was de werkgroep in gesprek met gedeputeerden en wethouders. “Want je kunt wel roepen dat er van alles moet gebeuren, maar je kunt ook zelf dingen oppakken”, zegt Twan. “We hebben daarom zelf een club mensen bij elkaar gezocht: aanwonenden, een architect, een stedenbouwkundig tekenaar, de dorpsraad, allemaal mensen die technisch en inhoudelijk input konden leveren. In twee maanden tijd hadden we samen een visie klaar, compleet met voorbeelden die lieten zien hoe we het graag wilden hebben. We hebben informele bijeenkomsten gehouden in het dorp en wensen opgehaald. Daar hebben we een nota van gemaakt en die hebben we aangeboden aan de gedeputeerde.” Burgerparticipatie pur sang aldus de provincie, die de problematiek herkende en graag met het plan aan de slag ging.

Ontmoetingsruimte

Het duurde echter nog tot voorjaar 2015 voordat de eerste schop de grond in ging. Dorpsbewoners pakten zelf de parkeerplaats bij het gemeenschaphuis aan, verplaatsten de inrit en zetten er een heg omheen. Ook de kerk, school en lokale ondernemers sloten met hun eigen terrein aan op de nieuwe inrichting of droegen hun steentje eraan bij. De bestrating en het groen van het Lovinckplein zijn daardoor nu als het ware met elkaar versmolten.

“De deal voor de stenen hebben we zelf gesloten, het werk zelf verricht, met tientallen vrijwilligers en lokale ondernemers.” Vrijwilligers ontwierpen en bouwden ook de bijzondere banken op het plein. “Het plein is hiermee ook weer een ontmoetingsruimte. Ysselsteyn heeft weer een echte dorpskern, met een groen, kloppend hart.”