Sinds 1 januari 2015 is de gemeente verantwoordelijk voor inwoners die ondersteuning nodig hebben bij het vinden en/of uitvoeren van werk. De Participatiewet voegt de Wet werk en bijstand (WWB), de Wet sociale werkvoorziening (Wsw) en een deel van de Wet arbeidsongeschiktheidsvoorziening jonggehandicapten (Wajong) samen.

Voor jongeren die nu al een Wajonguitkering krijgen is er niets veranderd; zij blijven bij het UWV. Nieuwe Wajongers met arbeidsvermogen krijgen wel met de Participatiewet te maken. Iedereen werkt naar vermogen: dat is de visie van de Participatiewet.

Arbeidsinschakeling en inkomensondersteuning

De gemeente biedt dezelfde ondersteuning als voor mensen met een bijstandsuitkering: arbeidsinschakeling en waar nodig inkomensondersteuning. Denk aan reïntegratiehulp, passend vrijwilligerswerk, een leer-werktraject en beschutte werkplekken. Ook zijn er binnen de Participatiewet tegemoetkomende regelingen, zoals de individuele inkomenstoeslag (extra jaarlijkse uitkering) en de bijzondere bijstand (sociaal participatiefonds en aanvullende zorgverzekering voor mensen met een laag inkomen).

Arbeidshandicap

Als u een arbeidshandicap heeft, kan de gemeente u helpen bij het vinden van een baan. Bij een arbeidshandicap kunnen mensen minder hard werken of minder productief zijn omdat ze een beperking hebben. Lukt het niet om bij een gewoon bedrijf aan de slag te gaan, dan kunt u misschien in een beschutte werkplek werken. De intentie is in dat geval dat u na verloop van tijd zelfstandig kunt werken.

Beschutte werkplek

Om in aanmerking te komen voor een beschutte werkplek, moet u aantonen dat u alleen onder aangepaste omstandigheden kunt werken. Daarvoor moet u zich melden bij de gemeente. Die bekijkt de situatie dan samen met u. Als de gemeente denkt dat beschut werk nodig is, stuurt ze u door naar het UWV. Daar valt de uiteindelijke beslissing. Oordeelt het UWV dat beschut werk voor u nodig is? Dan is de gemeente verplicht u een dienstverband voor beschut werk aan te bieden. U kunt overigens niet zelf naar het UWV om een beoordeling aan te vragen. De gemeente moet u voordragen.

Een scheiding brengt grote veranderingen met zich mee, met name voor een kind. Kinderen zien een gezin als iets vanzelfsprekends. Als de ouders van elkaar scheiden, staat het leven van het kind op z’n kop.

Emoties

‘Was ik maar lief geweest, dan waren papa en mama vast nog bij elkaar.’ ‘Moet ik nu tussen papa en mama kiezen?’ Dit zijn reacties die ouders vaak te horen krijgen als ze over de aanstaande scheiding vertellen. Schuldgevoel is een van de vele emoties die een kind kan uiten als de ouders uit elkaar gaan. Maar soms schrikken kinderen erg, worden boos of juist heel verdrietig. Ook na de scheiding blijft een kind vaak nog lange tijd verdrietig. Het mist het gezin zoals het was. Of het schaamt zich omdat het gezin niet meer ‘gewoon’ is.

Duidelijkheid

Schep zoveel mogelijk duidelijkheid voor je kind. Wees eerlijk en open. De scheiding is iets tussen jou en je partner, het ligt niet aan het kind. De reden van de scheiding is minder belangrijk. Vertel alleen wat er gaat gebeuren. Als je het moeilijk vindt om over de scheiding te praten, vertel dit dan eerlijk aan je kind. Het belangrijkste is dat het kind de tijd en ruimte krijgt om zijn gevoelens te uiten.

Kiezen

Er verandert veel voor een kind. Ineens moet het heen en weer reizen tussen twee huizen die beide niet als ‘thuis’ voelen. Kinderen doen veel moeite om loyaal te blijven aan beide ouders. Maar een kind hoeft natuurlijk helemaal geen keuze te maken tussen zijn ouders. Respecteer eventuele loyaliteitsgevoelens van je kind. Hij houdt van beide ouders en wil niet kiezen. Geef het de gelegenheid om over de andere ouder te praten en hem of haar te bellen.

Hulp

Hulp zoeken bij het omgaan met een scheiding is heel normaal. Wacht niet te lang als jij en je kind het zwaar hebben. Zoek steun bij goede vrienden en familie of het Centrum voor Jeugd en Gezin.