Gebruikt mijn kind drugs?

Elke ouder wil het beste voor zijn of haar kind. Maar ook als je kind een andere weg inslaat dan je als ouder graag zou zien, wil je er voor je kind zijn. Hoe ga je het gesprek aan als je het vermoeden hebt dat je kind drugs gebruikt?

De belangrijkste en beste manier om te ontdekken of een kind drugs gebruikt, is door het gesprek aan te gaan”, zegt Sjacco van Iwaarden, verslavingsarts KNMG bij De Hoop ggz. Zijn tip aan ouders is om dit te doen vanuit een ‘open’ houding: inform erend, belangstellend, zonder dreiging met straf en afwijzing. “Iedere ouder zal de reflex hebben om te denken: ‘mijn kind mag niet gebruiken’, ‘dit is fout’. Automatisch straal je in de communicatie naar je kind dan ook uit dat je afwijzend tegenover het gebruiken van drugs staat. Misschien dreig je ook wel met een consequentie als het kind niet stopt met het gebruiken van drugs.” Volgens Van Iwaarden is het voor een kind moeilijk om toe te geven dat hij of zij drugs gebruikt. “Op het moment dat je als ouder open en belangstellend het gesprek in gaat en laat weten dat je je kind niet op voorhand afwijst, kan er een gesprek ontstaan over gebruik van drugs. Uiteraard kun je later in het gesprek ook je zorgen bespreken die je hebt over het drugsgebruik.”

Signaleren

Bij het signaleren van drugsgebruik bij jongeren kun je letten op gedragsverandering en uiterlijke effecten van drugs. “Je kunt bijvoorbeeld denken aan verandering van pupilgrootte of rode ogen. Vaak zie je ook dat een jongere onrustig wordt, prikkelbaarder is, last heeft van stemmingswisselingen en zijn of haar eetpatroon verandert.”

Kaders stellen

Volgens Van Iwaarden is het belangrijk om het gesprek over middelengebruik op een geschikt moment te voeren, op een ontspannen moment. “In dat gesprek kun je ook kaders stellen. Gebruikt een kind nog maar pas of heel af en toe, dan is verbieden de beste oplossing. Gebruikt een kind regelmatiger dan helpt verbieden niet meer, maar is het wel belangrijk om goede afspraken te maken. Bijvoorbeeld: niet gebruiken in huis, op tijd thuis zijn, je huiswerk maken.”

Sjacco van Iwaarden, verslavingsarts KNMG bij De Hoop ggz

Als huishoudelijke hulp werkte ik in 2011 een aantal dagdelen per week. Na een ochtend of middag werken werd het voor mij steeds moeilijker om van de bank te komen. Zó moe was ik. Het duurde een aantal weken voordat ik naar de huisarts durfde te gaan. Haar bezorgde blik toen ze naar mijn hart luisterde, vergeet ik nooit meer”.

De huisarts vertelde dat Petra vocht in haar longen had en dat haar hart onregelmatig klopte. Voor de dokter reden om haar patiënt meteen naar het ziekenhuis te sturen. Er werd chronotrope incompetentie en boezemfibrillatie geconstateerd. “Mijn hart klopt te snel, dan weer te langzaam. Dat veroorzaakt allerlei ongemakken zoals hartkloppingen en extreme benauwdheid”. Een pacemaker moest de klachten verhelpen, een onderhuids apparaatje dat met stroomstootjes ervoor zorgt dat het hart in het juiste ritme blijft kloppen.

Helaas keren zes jaar later de vermoeidheid en kortademigheid terug. Uit voorzorg wordt een ICD geplaatst; de ICD geeft, anders dan een pacemaker, een elektrische schok om het normale hartritme te herstellen en kan daarmee een hartstilstand voorkomen. “De ervaring met de ICD opende mijn ogen. Daarvoor had ik de onrealistische verwachting dat het ziekenhuis mij helemaal beter kon maken, maar zo werkt het natuurlijk niet. Deze hartafwijkingen komen nu eenmaal voor in mijn familie. Het enige wat de cardiologen kunnen doen is de achteruitgang van mijn hart zoveel mogelijk vertragen”.

Petra’s leven lijkt niets meer op dat van vóór haar ICD; zo is ze afhankelijk van zeven soorten medicijnen die ze dagelijks moet innemen en moest ze stoppen met haar werk in de zorg, dat haar altijd veel voldoening gaf. Nu moet ze die voldoening uit andere zaken halen. Dat lukt haar aardig, vertelt ze lachend: “Ik vind het heerlijk om met mijn kleindochter te zijn en help mijn buren graag waar ik kan. Daar heb ik nu alle tijd en gelegenheid voor. Straks begin ik met vrijwilligerswerk in de bibliotheek. Dat zal deze hartpatiënt ook wel van de straat houden!”.

Hart- en vaatziekten zijn één van de belangrijkste doodsoorzaken bij vrouwen. Dit komt omdat ze symptomen als vermoeidheid, pijn tussen de schouderbladen en kortademigheid vaak zien als ongemakken die bij de overgang horen. Heeft u al langere tijd één of meer van bovenstaande klachten? Bespreek deze dan zo snel mogelijk met uw huisarts.

WIJ WERKEN SAMEN MET