_BT Clear

Een band voor het leven

Toen onze dochters nog klein waren zijn we naar een informatieavond over pleegzorg geweest maar al die bemoeienis in ons gezin, daar hadden wij geen zin in. Jaren later had ik een collega die samen met haar man crisisopvang ging doen. Ze vertelde hier enthousiast over en die gevreesde bemoeienis bleek best mee te vallen. Van het één kwam het ander en voor we het wisten hadden we het voorbereidingsprogramma voor pleegouders (VESP) doorlopen en afgerond.

We kozen voor crisisopvang omdat we zeker geen gezinsuitbreiding wilden. We hadden al drie kinderen en dat vonden we wel genoeg. Maar we wilden wel graag kinderen helpen die in de knel zaten. Onze kinderen (toen tieners) stonden niet bepaald te juichen bij het idee dat we een pleeggezin zouden worden, dus spraken we af dat we het een keer zouden proberen en als het dan echt niks voor ons zou zijn, dan zou het bij die ene keer blijven.

Twee maanden nadat we de voorbereiding succesvol afgerond hadden was het zover. Een lief jongetje van 5 jaar kwam in ons gezin om na een maand weer terug te gaan naar zijn ouders. Onze kinderen waren overtuigd: pleegzorg was best leuk! Een week later kwam de vraag of we plaats hadden voor een 9-jarige jongen. Hij stond al lang op een wachtlijst voor langdurige pleegzorg. Omdat de situatie op een gegeven moment uit de hand liep, is hij als crisisplaatsing bij ons gekomen. Het was al snel duidelijk dat hij niet meer terug kon naar zijn ouders. Dus binnen een half jaar hadden we er een vierde kind bij… Dat jongetje van toen is nu 20 jaar en woont (gelukkig) nog steeds bij ons.

Naast deze langdurige plaatsing bleven we ook crisisopvang doen. Sommigen bleven een half jaar, anderen een jaar om daarna weer bij hun ouders te gaan wonen. En degenen die niet meer terug naar huis kunnen, mogen zolang blijven als ze zelf willen. Of we met onze (ex)pleegkinderen nog contact hebben, laten we door de kinderen zelf bepalen. Niks moet. Maar uit het oog is voor ons zeker niet uit het hart. Ze mogen altijd bij ons aankloppen als het nodig is. Het is een band voor het leven.

Pierre en Wilma, pleegouders

Ook pleegouder worden?

Om pleegouder te worden moet iemand minimaal 21 jaar zijn. De pleegzorgorganisatie vraagt om een verklaring van geen bezwaar bij de Raad voor de Kinderbescherming. Er zijn geen voorwaarden voor de gezinssamenstelling: man en vrouw, twee vrouwen, twee mannen, gehuwd, samenwonend, alleenstaand, met of zonder eigen kinderen. Want voor veel verschillende kinderen zoeken wij veel verschillende pleegouders. Het is belangrijk dat de leefsituatie van een pleegouder stabiel is en dat hij of zij een kind structuur, warmte en veiligheid kan bieden.

Meer informatie over pleegouderschap vind je op het platform www.pleegzorg.nl inclusief ervaringsverhalen van pleegouders, (voormalige) pleegkinderen en ouders. Of bezoek een van de maandelijkse informatieavonden bij Combinatie Jeugdzorg. Voor data en aanmelden bekijk onze website www.pleegzorg.combinatiejeugdzorg.nl . Hier kun je ook een informatiepakket aanvragen.

Door gerichte begeleiding meer zelfstandigheid

“Ik ben een man van 62 jaar. Ik ben op mijn 18de naar Nederland gekomen en heb altijd gewerkt. Getrouwd met een Nederlandse vrouw en wij hebben 2 kinderen. Vorig jaar heb ik een beroerte gehad met verlamming van mijn rechterkant. Ook mijn spraak was aangedaan, Nederlands en Turks verwarde ik.

Tijdens mijn revalidatie dacht men dat ik niet mee wilde werken. Dit had te maken met mijn taalprobleem en het begrip wat ik daarvoor miste. Ik wilde wel, maar was erg gefrustreerd door alles wat ik niet meer kon en dat niemand mij begreep. Ik ben toen naar huis gegaan, met de boodschap dat ik nooit meer uit de rolstoel zou komen.
Gelukkig wilde mijn familie er meer uithalen en kwam ik bij Fysiotherapie Langer Thuis terecht. Zij begrepen waar het probleem lag en we zijn vol optimisme aan het trainen gegaan. Steeds weer volhouden dat er wel degelijk een toekomst is. Helpen met een brace, die er voor zorgt dat mijn been mijn gewicht kan dragen. Inmiddels kan ik lopen met 1 stok en krijg ik weer meer zelfstandigheid. Ik ben er nog lang niet, maar het afgelopen half jaar ben ik wel veel verder gekomen, dan men gezegd had.”

Kijk voor meer informatie op www.fysio-langerthuis.nl.

Met een scootmobiel weer zelfstandig door het leven

Move

Leverancier van elektrisch vervoer Move denkt met u mee over een voertuig dat het beste bij u past. Toine: “Met een elektrisch voertuig kunt u weer moeiteloos komen daar waar u wilt zijn. Bij Move heeft u de keuze uit 21 verschillende voertuigen. Ze geven geen uitlaatgassen. Het opladen van de voertuigen kan meestal heel gemakkelijk met een normaal stopcontact. Ook hebben wij een groot netwerk van dealers die kunnen helpen bij het afsluiten van een verzekering of een onderhoudscontract.”

Bijdrage Wmo

Naast de selectie en levering van een voertuig, kan Move ook bemiddelen bij het aanvragen van een bijdrage uit de Wmo of PGB. “Kortgeleden wilde een oudere mevrouw uit Rotterdam een scootmobiel bij een van onze dealers aanschaffen met een bijdrage vanuit de Wmo. Het ging daarbij om een scootmobiel waarmee je, met aangepaste snelheid, ook in het voetgangersgebied van een winkelcentrum mag rijden. Wij zijn namens mevrouw in overleg gegaan met de gemeente, waarna zij daarna haar scootmobiel kon bestellen”, aldus Toine.