De jongens nemen deel aan de Maasdrielse pilot met de GoOV app. Ze gaan naar dezelfde school buiten de Bommelerwaard en werden tot vorig schooljaar met de taxi naar school en weer thuis gebracht.

Nu reizen ze net als leeftijdsgenoten met het OV. De gemeente Maasdriel stimuleert de zelfredzaamheid van inwoners en keek dus ook naar de zelfredzaamheid van Bart en Wessel in combinatie met GoOV.

Dat werd door hun beide moeders, begrijpelijk, niet direct met groot enthousiasme ontvangen. “Het is natuurlijk fijn om net als andere kinderen gewoon met het OV te reizen. Maar van te voren is het lastig in te schatten hoe goed het je kind afgaat om zelfstandig de wereld te vergroten”, zegt Ilse, de moeder van Bart daarover. Ook de moeder van Wessel, Janny, voelde onrust bij het voorstel van de gemeente om de reis naar school op een andere manier te regelen. “Zolang je kind met de taxi reist weet je waar je aan toe bent. Hoe laat hij opgehaald wordt en weer thuis komt. Je weet dat hij veilig op school afgezet wordt. Dat geeft rust.”

De GoOV app helpt kinderen met autisme hun reis op een gestructureerde manier te doorlopen. Stap voor stap geeft de app aan wat er gedaan moet worden. Welke trein moet je nemen? Wat is de looproute van de bushalte naar school? De app geeft een seintje als er bijvoorbeeld afgeweken wordt van de route, of wanneer een trein vertraging heeft. Fijn aan de app is dat ouders de reis kunnen volgen via het ouderportaal. Zodra het kind op school ‘incheckt’ stopt de app het meekijken in het portaal, om vervolgens weer op te starten zodra er een nieuwe reisbeweging wordt gemaakt. Naar huis bijvoorbeeld.

Of in het geval van Bart naar de skatehal in Den Bosch. “Ik ben echt zelfstandiger geworden en kan nu makkelijker ergens anders heen als ik daar zin in heb. Ik heb m’n skateboard altijd bij me om van het station naar school te skaten. Nu kan ik vanuit school met de trein meteen door naar de skatehal”, zegt hij. “Dat vind ik een heel groot voordeel aan het zelf reizen met de app.”

De app werkt helaas niet altijd goed en dan zoeken Bart en Wessel het zoveel mogelijk zelf uit. Ze bellen iemand als dat nodig is of gebruiken de 9292 app. En als de treinen helemaal niet rijden? “Dan bellen we eerst de hulplijn van GoOV om te kijken of er een andere mogelijkheid is. Is die er niet dan komt een van onze ouders ons ophalen of GoOV regelt een taxi”, vertelt Wessel. Gelukkig komt deze situatie bijna nooit voor.

Ilse en Janny vertrouwen inmiddels wel op de reis-zelfredzaamheid van hun zonen. “Het geeft rust dat herhaling in het zelf reizen zelfstandiger maakt”, zegt Janny. “Er zitten nog wel haken en ogen aan de app, maar daar wordt aan gewerkt begrijp ik.” Ilse vindt het fijn dat Bart de kans krijgt zijn wereld te vergroten. “Ik ben tevreden over het resultaat, de app is een goed hulpmiddel voor het zelfstandiger worden en Bart heeft dat heel goed opgepakt.”

De app helpt niet tegen de drukte in de trein en bus. Wat doe je daar dan tegen? “Ik zet lekker m’n koptelefoon op en luister naar muziek”, zegt Wessel. Op de vraag wat hij dan voor kalmerende muziek luistert begint zijn moeder te lachen. “Hardstyle” grinnikt Wessel.

“Mensen plezieren is één van de mooie dingen van het leven”, vertelt Martien Wolfs (67). “Elkaar groeten, een praatje maken. Da’s veel mooier dan materialistische zaken. Hier in Driel is daar gelukkig nog tijd voor.” Het wonen in Kerkdriel bevalt de geboren en getogen Drielenaar prima. “Vroeger hadden we een bioscoop op het plein. Dat mis ik nog wel eens, het zou leuk zijn als dat terug kwam. Misschien is dat iets moois om met inwoners te regelen.”

Christel (42) vindt Kerkdriel vooral heel gemoedelijk. “Zeker als je kinderen hebt die naar de lagere school gaan wordt je snel opgenomen in de gemeenschap, dat is heel fijn.” Wat ze mist in Kerkdriel zijn activiteiten voor de jeugd van 12 tot 16 jaar. “En een infokanaal waar je kunt bekijken wat er allemaal te doen is in het dorp. Nu moet je het vooral via via horen wat er te doen is voor de kinderen.” Ze heeft zelf een tijd bij stichting Blije Handjes geholpen. “Het viel me op dat minima overal zelf achteraan moeten.” Christel geeft aan dat ze zelf niet zo snel met een initiatief zou starten.

“Maar als het in m’n straatje past zou ik wel graag willen helpen.”

Eén keer in de maand gaan ze samen -als het weer het toelaat op de fiets- naar Kerkdriel. Kees (71) en Adrie (68) van der Sluijs wonen in Rossum, maar komen graag naar Driel voor de vrijdagmarkt en de winkels. “In Rossum zijn we heel zuinig op onze supermarkt, maar voor de rest gaan we naar Kerkdriel”, vertelt Adrie. Hoe het in Kerkdriel zit weten ze niet, maar ze geven aan dat er in Rossum een groot tekort is aan seniorenwoningen. “We wonen al 52 jaar in Rossum en onze kinderen en kleinkinderen wonen er ook. Ons huis is voor ons tweetjes veel te groot en de tuin bijhouden wordt steeds lastiger. Dus we zouden heel graag naar een seniorenwoning verhuizen. Dan kunnen we in ons heerlijke dorp blijven.”