Helemaal aan het einde van de Piekenwaard, nog voorbij de golfclub, staat regelmatig een groepje jeugd. Er wordt gekletst, gelachen, een balletje getrapt. Er staat een bankje met uitzicht over het water en sinds kort staat er ook weer een bord dat mensen waarschuwt niet te ver door te rijden. Je zou anders zomaar in de Maas terecht komen.

Het waarschuwingsbord én de palen werden door de buitendienst van de gemeente in het Maaswater teruggevonden. Omdat de jeugd vaak aanwezig is op die afgelegen plek nam de ambtenaar die vanuit zijn functie veel met Maasdrielse jongeren te maken heeft contact op met één van de jongens, Hugo (16). “Toen de ambtenaar belde hebben we ingestemd met zijn plan om samen de palen weer in de grond te zetten”, vertelt Hugo. Hij geeft aan dat hij heel goed snapt dat het anders lastig wordt met hangplekken in Kerkdriel. “Dit is één van de weinige plekken waar we mogen staan van de gemeente en de politie.

Na die vernieling werd er toch naar ons gekeken wat ik wel kan begrijpen en onze groep wil deze plek natuurlijk niet kwijt. We willen niet het risico lopen dat we straks helemaal nergens meer mogen staan.”

Rick (15) vult hem aan: “We waren al in gesprek met de gemeente voor een overkapping op die plek, zodat we droog kunnen staan. Ik was daar voor op het gemeentehuis geweest met een vriend.” “We wilden voorkomen dat mensen van niks weten en wij daar ineens de hele tijd staan”, zegt Hugo hierover. “We willen eigenlijk maar één ding, droog en uit de wind staan zonder dat iemand last van ons heeft.” De jongeren zijn inmiddels met de betreffende ambtenaar op gesprek geweest bij het bestuur van de golfclub. Als verrassing mochten ze na het overleg een partijtje golf spelen.

Samen met de gemeente wordt gewerkt aan een plan van aanpak voor een meer permanente plek voor de jeugd aan de Piekenwaard.

Ad Quik (59) is op de fiets onderweg naar Ammerzoden. “Daar haal ik één keer in de week een biefstuk bij de keurslager”, vertelt hij. Maar hij stapt graag even af om zijn gedachten over Hedel te delen. “Ik ben een echte Hèlse, geboren en getogen.

Ik woon hier heel graag, ik ken hier iedereen en kan lopend naar de kerk, de kroeg en de dokter. Ik blijf voor alles in Hedel, behalve voor de biefstuk”, lacht hij. Hij kan eigenlijk niets bedenken wat het dorp nu mist dat voor hem een verbetering op zou leveren.

“Behalve de huidige staat van de weg waaraan ik woon, de Korenstraat. Die is door het vrachtverkeer dat er altijd overheen denderde zo versleten, daar zou wel eens iets aan gedaan mogen worden. Ik weet dat daar met de gemeente al meerdere gesprekken over gevoerd zijn, het is een technisch verhaal en het levert de rest van Hedel niet veel op. Maar als dat aangepakt zou worden zou de leefbaarheid voor onze straat aanzienlijk verbeteren.”

“Ik mis eigenlijk vooral speelgelegenheid voor de kinderen”, vertelt Brenda van Driel (44) die samen met haar dochter Kaya (11) op pad is. “Veel Hedelse kinderen moeten naar een andere straat of wijk om in een speeltuintje te kunnen spelen. Zeker als ze nog klein zijn is dat verre van ideaal, je wilt ze toch een beetje in de gaten kunnen houden. En wat me echt opvalt hier is alle hondenpoep op straat. Vooral rondom de school is het erg.” Kaya valt haar moeder bij; ”Het ligt helemaal vol op de stoepen rondom de school, hartstikke vies!” Op de vraag wat Kaya zou doen als ze een zak geld zou krijgen is ze heel duidelijk. “Ik zou een speeltuin aanleggen voor grotere kinderen. Dus niet met speelhuisjes en een wip, maar met een lange kabelbaan.” En zouden ze daar zelf ook de handen voor uit de mouwen willen steken? “Ja natuurlijk”, zegt Brenda,

“Als we met z’n allen roepen ‘dat gaan we doen!’ dan kom ik meteen helpen.”

De van oorsprong Ammerzodense Myrna van Keulen (46) woont al weer heel wat jaren tot volle tevredenheid in Hedel. “Het wonen hier bevalt me prima, het is echt een dorp met stadse mogelijkheden. Dicht bij Den Bosch en de snelweg, ideaal. Het is hier fijn opgroeien voor de kinderen en nu ze wat groter zijn is de middelbare school ook binnen handbereik.” Wat Myrna vooral leuk vindt aan Hedel is dat het een gemengd dorp is. “Geloof, afkomst, het maakt niet uit, alles zit bij elkaar in de klas op de lagere school. Iedereen kent elkaar en er is altijd wel iemand die je kunt bellen als je even hulp nodig hebt. Sommige mensen vinden de sociale controle in een dorp te groot, ik vind dat juist fijn.” Zijn er nog zaken die verbeterd kunnen worden? “Jazeker, het zou helemaal geweldig zijn als De Soepkom aangepakt wordt. Fijn als dat een veilige zwemplek voor de kinderen wordt. Ik weet dat een aantal dorpsgenoten hier al volop mee bezig is. Mocht er straks bij De Soepkom hulp nodig zijn dan komen we zeker helpen!”