“Mevrouw van Roggen, dit klinkt niet goed. Ik ga een ambulance voor u bellen”. Wat een kort bezoek aan de huisarts moest zijn, werd het begin van vele ziekenhuisopnames. Bij Petra van Roggen-Einholz (56) werd zeven jaar geleden meerdere hartritmestoornissen geconstateerd. Zij blikt terug op de impact die deze ervaring op haar leven als een hartpatiënt heeft gehad.

“Als huishoudelijke hulp werkte ik in 2011 een aantal dagdelen per week. Na een ochtend of middag werken werd het voor mij steeds moeilijker om van de bank te komen. Zó moe was ik. Het duurde een aantal weken voordat ik naar de huisarts dur fde te gaan. Haar bezorgde blik toen ze naar mijn hart luisterde, vergeet ik nooit meer”.

De huisarts vertelde dat Petra vocht in haar longen had en dat haar hart onregelmatig klopte. Voor de dokter reden om haar patiënt meteen naar het ziekenhuis te sturen. Er werd chronotrope

incompetentie en boezemfibrillatie geconstateerd.  “Mijn hart klopt te snel, dan weer te langzaam. Dat veroorzaakt allerlei ongemakken zoals hartkloppingen en extreme benauwdheid”. Een pacemaker moest de klachten verhelpen, een onderhuids apparaatje dat met stroomstootjes ervoor zorgt dat het hart in het juiste ritme blijft kloppen.

Helaas keren zes jaar later de vermoeidheid en kortademigheid terug. Uit voorzorg wordt een ICD geplaatst; de ICD geeft, anders dan een pacemaker, een elektrische schok om het normale hartritme te herstellen en kan daarmee een hartstilstand voorkomen. “De ervaring met de ICD opende mijn ogen. Daarvoor had ik de onrealistische verwachting dat het ziekenhuis mij helemaal beter kon maken, maar zo werkt het natuurlijk niet. Deze hartafwijkingen komen nu eenmaal voor in mijn familie. Het enige wat de cardiologen kunnen doen is de achteruitgang van mijn hart zoveel mogelijk vertragen”.
Petra’s leven lijkt niets meer op dat van vóór haar ICD; zo is ze afhankelijk van zeven soorten medicijnen die

ze dagelijks moet innemen en moest ze stoppen met haar werk in de zorg, dat haar altijd veel voldoening gaf. Nu moet ze die voldoening uit andere zaken  halen. Dat lukt haar aardig, vertelt ze lachend: “Ik vind het heerlijk om met mijn kleindochter te zijn en help mijn buren graag waar ik kan. Daar heb ik nu alle tijd en gelegenheid voor. Straks begin ik met vrijwilligerswerk in de bibliotheek. Dat zal deze hartpatiënt ook wel van de straat houden!”.

Een online test doen om te kijken of u depressieve klachten heeft? De kans is groot dat u zo’n test weleens heeft gedaan. In Nederland gebruiken jaarlijks zo’n 9 miljoen mensen het internet om hulp te zoeken voor psychische problemen, zoals depressie of angst. Het wordt steeds populairder om voor deze problemen via de computer professionele hulp te krijgen.

E-health

Bij online hulpverlening, ook wel e-health genoemd, worden patiënten via het internet geholpen bij hun problemen. Zij kunnen bijvoorbeeld depressief zijn, last ondervinden van angstgevoelens of een eetstoornis hebben. Binnen een afgeschermde online omgeving krijgt de patiënt vragen en oefeningen om de klachten te verminderen. Te denken valt aan schrijfopdrachten, ademhalingsoefeningen of een dagboek bijhouden. Soms hoort het bij de behandeling om naast de oefeningen te chatten of te videobellen met de psycholoog voor extra ondersteuning, maar hoe deze contactmomenten eruit zien is bij elke aanbieder van online zelfhulp anders.

Van anoniem tot mobiel

Zo bestaan er e-health aanbieders waarbij de patiënt anoniem een traject kan doorlopen zonder dat de huisarts of zorgverzekeraar hiervan op de hoogte wordt gesteld. Andere online therapie platformen doen aan ‘blended care’, waarbij ze e-health combineren met klassieke begeleiding. De patiënt werkt dan niet alleen online aan zijn klachten, maar spreekt de psycholoog daarnaast nog in persoon. Tegenwoordig is het ook mogelijk om met een tablet of mobiele telefoon een e-health cursus te doen. Voor autisme patiënten bestaat er zelfs een digitale coach in de vorm van een app die helpt bij moeilijke situaties op school, op de werkvloer en in het openbaar vervoer.

Under construction

Hoewel e-health al vanaf eind jaren ’90 bestaat, is het voor zowel hulpverleners als patiënten een relatief nieuw onderdeel van de geestelijke gezondheidszorg. Het Nederlands Instituut van Psychologen (NIP) gelooft in de voordelen van e-health, maar wijst online hulpverleners erop dat ze extra oplettend moeten zijn wanneer zij via e-mail of chat contact hebben met hun patiënten.

Omdat ze hun patiënt niet in persoon zien, lopen psychologen informatie mis die ze normaal gesproken halen uit lichaamstaal of intonatie. GGZ Nederland pleit voor het toegankelijk maken van e-health voor een bredere doelgroep. Nu zijn niet alle e-health websites en zelfhulp-apps ingericht om senioren of mensen met een functiebeperking te bedienen.

Groot aanbod

E-health kan voor veel mensen een uitkomst zijn, omdat er talloze mogelijkheden zijn op gebied van begeleiding, privacy, behandeltijd en kosten. Denkt u dat online hulpverlening een manier kan zijn om uw psychische klachten te verhelpen? Informeer u dan goed over de verschillende behandelingen en de aanbieders. De huisarts is een betrouwbare partij die u kan adviseren over e-health oplossingen die passen bij uw klachten en uw financiële situatie.