‘We hebben nog nooit een hovenier hoeven betalen
Woonvorm Hoogwatum in Delfzijl bestaat bijna 45 jaar. Door de jaren heen heeft bestuursvoorzitter Johan van Omme (70) niet alleen een verandering gezien bij het bestuur, maar ook bij de bewoners van de aan de zeedijk gelegen seniorenflat. Volgens hem vinden ouderen van nu het steeds belangrijker om zelf de touwtjes in handen te hebben.
Zelfstandig wonen
“De kwaliteit van leven neemt toe als mensen zelf de regie hebben”, vindt de gepensioneerde Johan. Hoewel er binnen Hoogwatum voorzieningen zijn zoals 24-uurszorg en huishoudelijke hulp, en daarnaast tal van activiteiten worden georganiseerd, zijn bewoners vrij om te doen en laten wat zij willen. Bewoners trekken hun eigen plan of zijn juist erg bedrijvig binnen de woonvorm. Er is volgens de bestuursvoorzitter onderling een grote bereidheid om elkaar te helpen. Zo bestaat het klusteam uit bewoners die van een rollator een mobiele kluswagen hebben gemaakt. Andere bewoners voelen zich verantwoordelijk voor groen en tuin. Johan vertelt lachend: “We hebben nog nooit een hovenier hoeven betalen”. Ook diverse vrijwilligers van buiten Hoogwatum zijn actief.
Betrokken bestuur
Het bestuur maakt eveneens een verandering door. In een bestuur dat op afstand het beleid bepaald, herkent Johan zich absoluut niet. Aan het woord ‘directeur’ heeft hij een hekel: “Het bestuur bestaat uit zeer betrokken mensen.
Ik ga twee keer in de week op bezoek bij Hoogwatum, een ander bestuurslid is er zelfs vier keer in de week te vinden. Wat wij ook besluiten, aan de bewoners wordt het grondig uitgelegd. Er is zeker een sfeer van openheid.” Dat het bestuur zo zichtbaar is, leidt geregeld tot verrassingen. “Onlangs werd ik tijdens een van mijn bezoeken bij de kraag gevat door een bewoonster. Ze maakte zich zorgen over het voortbestaan van het wekelijke gymclubje. Het bestuur besloot toen bij te springen. Ik weet niet beter dan dat het altijd goed komt.”
Zelf zoeken
Johan, die net terug uit Zwitserland is en plannen heeft volgend jaar naar Oost-Europa af te reizen, ziet zichzelf nog niet wonen in Hoogwatum, maar heeft al wel nagedacht over zijn woonsituatie in de toekomst. Hij adviseert anderen datzelfde te doen: “Natuurlijk, de voorzieningen voor ouderen worden beter, omdat het aantal ouderen in de samenleving toeneemt. Dat betekent echter niet dat je kunt verwachten dat alles voor je wordt geregeld.
De woonvorm die het beste bij je past, daar moet je zelf naar op zoek. En dat is absoluut geen verloren tijd. Elke dag die je zelfstandig kunt doorbrengen, óók binnen een seniorenflat, is winst.”
Als sterven dichterbij komt
Een vreemd huis, in een vreemde straat, onderweg naar de Hospice weet ik dat ik niet terug zal keren naar huis, ik ben bang en ik weet niet wat me te wachten staat.
Opgelucht voel ik me als ik even de tijd heb gekregen om te wennen aan de open, warme en vriendelijke sfeer in huis. Dat had ik niet verwacht.
De vrijwilligers, de verpleging en coördinatoren doen er alles aan om me thuis van huis te laten zijn. Ik mag mijn eigen spulletjes van thuis om me heen zoveel ik wil en met het eten gaat alles in overleg, ze koken voor me wat ik lekker vind. Mijn zorgbehoefte nemen we samen door met mijn familie en/of geliefden. We overleggen waar we hulp bij kunnen gebruiken, wat we zelf willen doen en wat we graag uit handen geven.
Ik word wegwijs gemaakt in het reilen en zeilen van het Hospice en dat maakt dat ik me veilig en gezien voel. Ik weet zeker dat er direct hulp is als ik dat nodig ben, en dat geeft lucht aan ons allemaal.
We hebben nu de tijd en de ruimte voor elkaar, hebben verdriet dat we elkaar los moeten laten, maar lachen ook samen om de mooie dingen die er waren. Niemand die ons haast of stoort, behalve als we hier zelf om vragen.
Als ik ervoor had gekozen om thuis te willen blijven was daar ook een mogelijkheid voor, elke dag komen ze om de vier uur dan bij je en nemen de dagelijkse dingen en zorg uit onze handen Ze zijn op de achtergrond aanwezig, tijd voor een gesprek of om te zwijgen, net waar we behoefte aan hebben.
Zonder dat je het door hebt ontstaat er een vriendelijke band en groeit er vertrouwen en dat zorgt er voor dat zowel thuis als in de Hospice wij met elkaar meer tijd krijgen voor datgene wat voor ons het meest belangrijk is.
Samen zijn, samen kunnen praten, leren accepteren, huilen, boosheid, genieten van kleine dingen en herinneringen ophalen .
Dat bij elkaar zorgt ervoor dat we met liefde en respect elkaar gedag kunnen zeggen en op een goede manier afscheid kunnen en mogen nemen van elkaar in de zekerheid dat als sterven dichterbij komt we daar niet alleen voor staan.
De Schutse
Vrijwillige Palliatieve Terminale Zorg Noordoost Groningen www.palliatievezorg-groningen.nl