INFORMATIEKRANT BORGER-ODOORN
Meer dan alleen zorg
In Nederland neemt het aantal ouderen dat zelfstandig thuis woont toe. Het stelt ze in staat in hun eigen, vertrouwde omgeving oud te worden. Goede zorg thuis maakt dit mogelijk in Odoorn en omstreken. Dat is niet alleen heel prettig voor ouderen, maar ook voor naasten en mantelzorgers.
Meer informatie?
Bent u geïnteresseerd in welke zorg De Paasbergen u, uw partner of een familielid kan bieden? Neem dan contact op met onze wijkverpleegkundige Janet Greven via telefoonnummer 06 13 51 08 58 of stuur een e-mail naar [email protected].
Hulp bij het opstaan en aankleden, wond- en stomaverzorging of noodzakelijke injecties geven. Het zijn de typische, maar o zo belangrijke werkzaamheden van de verpleegkundigen en verzorgenden. Ouderen kunnen tijdelijk hulp krijgen na ziekenhuisopname of vaste prik bij een chronische ziekte. Een keer per dag of meerdere keren per dag: ‘’Het is belangrijk om oog te hebben voor de behoefte van elke afzonderlijke cliënt’’, vertelt Elly die deel uit maakt van een vast team met elf betrokken collega’s. In hun wit-blauwe bedrijfsauto’s zijn ze actief in het gebied van Valthe, Borger tot Tweede Exloërmond.
Luisterend oor
Ook bij (beginnende) dementie staat het team klaar. Zowel voor ouderen, als mantelzorgers: ‘’Wij bieden ouderen intensieve begeleiding en ondersteuning. Bij mantelzorgers ligt overbelasting op de loer. Daarom is er ook voor hen vanuit Treant ondersteuning. Een luisterend oor en begrip voor een situatie geeft al veel steun’’, besluit Elly.
Sociale contacten
Om gezond en gelukkig oud te worden is meer nodig dan alleen goede zorg. Woonwijkcentrum De Paasbergen in Odoorn biedt ook volop mogelijkheden voor ouderen om met anderen in contact te komen. ’’Eet samen in ons restaurant, doe mee aan activiteiten of bezoek onze dagbesteding. Met de juiste zorg thuis én de voorzieningen van De Paasbergen worden ouderen prettig oud. Wij brengen vraag en aanbod samen. Dat is de echte meerwaarde van ons team.’’
LEVEN MET EEN ICD
“Mevrouw van Roggen, dit klinkt niet goed. Ik ga een ambulance voor u bellen.’’ Wat een kort bezoek aan de huisarts moest zijn, werd het begin van vele ziekenhuisopnames. Bij Petra van Roggen-Einholz (56) werd zeven jaar geleden meerdere hartritmestoornissen geconstateerd. Zij blikt terug op de impact die deze ervaring op haar leven als een hartpatiënt heeft gehad.
Als huishoudelijke hulp werkte ik in 2011 een aantal dagdelen per week. Na een ochtend of middag werken werd het voor mij steeds moeilijker om van de bank te komen. Zó moe was ik. Het duurde een aantal weken voordat ik naar de huisarts durfde te gaan. Haar bezorgde blik toen ze naar mijn hart luisterde, vergeet ik nooit meer.
De huisarts vertelde dat Petra vocht in haar longen had en dat haar hart onregelmatig klopte. Voor de dokter reden om haar patiënt meteen naar het ziekenhuis te sturen. Er werd chronotrope incompetentie en boezemfibrillatie geconstateerd. “Mijn hart klopt te snel, dan weer te langzaam. Dat veroorzaakt allerlei ongemakken zoals hartkloppingen en extreme benauwdheid.’’ Een pacemaker moest de klachten verhelpen, een onderhuids apparaatje dat met stroomstootjes ervoor zorgt dat het hart in het juiste ritme blijft kloppen.
Helaas keren zes jaar later de vermoeidheid en kortademigheid terug. Uit voorzorg wordt een ICD geplaatst; de ICD geeft, anders dan een pacemaker, een elektrische schok om het normale hartritme te herstellen en kan daarmee een hartstilstand voorkomen. “De ervaring met de ICD opende mijn ogen. Daarvoor had ik de onrealistische verwachting dat het ziekenhuis mij helemaal beter kon maken, maar zo werkt het natuurlijk niet. Deze hartafwijkingen komen nu eenmaal voor in mijn familie. Het enige wat de cardiologen kunnen doen is de achteruitgang van mijn hart zoveel mogelijk vertragen.’’
Petra’s leven lijkt niets meer op dat van vóór haar ICD; zo is ze afhankelijk van zeven soorten medicijnen die ze dagelijks moet innemen en moest ze stoppen met haar werk in de zorg, dat haar altijd veel voldoening gaf. Nu moet ze die voldoening uit andere zaken halen. Dat lukt haar aardig, vertelt ze lachend: “Ik vind het heerlijk om met mijn kleindochter te zijn en help mijn buren graag waar ik kan. Daar heb ik nu alle tijd en gelegenheid voor. Straks begin ik met vrijwilligerswerk in de bibliotheek. Dat zal deze hartpatiënt ook wel van de straat houden!’’
Hart- en vaatziekten zijn doodsoorzaak nummer één bij vrouwen. Dit komt omdat ze symptomen als vermoeidheid, pijn tussen de schouderbladen en kortademigheid vaak zien als ongemakken die bij de overgang horen. Heeft u al langere tijd één of meer van bovenstaande klachten? Bespreek deze dan zo snel mogelijk met uw huisarts.