Niet AAN maar MET kanker sterven
Vlak voordat we op zondag 14 juni de testrit reden vanuit FloraHolland in Aalsmeer kreeg ik een telefoontje van mijn oudste dochter Kim. De twaalfjarige dochter van een van haar beste vriendinnen was al een tijdje niet lekker, klaagde, maar er werd niets gevonden. Tot die vrijdagmiddag.
Ze heeft kanker, luidde de genadeloze diagnose. Kim was ontroostbaar. Maandag hoorde de familie dat de kanker behandelbaar was, maar dat ze wel een heel zwaar traject zou ingaan. In het verdriet klonk een beetje verlichting. In de dagen daarna ontdekte ik dat niet alleen het meisje kanker had, maar bij wijze van spreken de hele familie, de ouders, broertjes en zusjes, ooms en tantes, neefjes en nichtjes, opa’s en oma’s, haar schoolklas. Iedereen was in shock.
Zo gaat het met kanker. Maar er is ook optimisme, want waar het meisje jaren geleden jong was gestorven, heeft ze nu hele grote levenskansen. Die zondag in Aalsmeer realiseerde ik me weer eens waarom we meedoen aan de Ride for the Roses. Ook waarom voormalig tourwinnaar Joop Zoetemelk meedoet. Wij zijn gezond, oude Joop en even oude ik. Een zegen. Dat meisje wordt ook weer gezond, dankzij de artsen en het vele onderzoek.
Ooit zei ik, in navolging van kankerspecialist Pinedo: “Het streven moet zijn dat we niet AAN maar met MET kanker sterven.” Maar er is meer.
We rijden op 6 september niet alleen om geld op te halen voor noodzakelijke verdere onderzoeken naar het voorkomen en bestrijden van kanker, maar ook naar een pijnloze en gewone behandeling. Zonder bijwerking, zonder misselijkheid, zonder doodziek zijn van de ellende, zoals dat arme meisje in de eerste weken na de diagnose.
Kortom, er is nog veel te onderzoeken en dus te fietsen en zeker te geven.
Frits Barend, ambassadeur Ride for the Roses
De Ride for the Roses is een mooie combinatie van sportief bezig zijn en het goede doel steunen. Daar kan niet genoeg aandacht voor komen. Ik reed de testrit op 14 juni mee en als ik die aandacht met fietsen en meedoen kan bereiken dan is dat mooi meegenomen.
De testrit was een mooie rit van 100 kilometer. Politie en MBT hebben goed kunnen oefenen van en met elkaar om tijdens de Ride met een groot peloton alles veilig te laten verlopen. De route was weer mooi en goed uitgezet, dus ik heb alle vertrouwen in 6 september. Velen fietsen die dag voor een bepaalde persoon. Iemand specifiek op mijn bagagedrager (zeg maar racefiets) benoem ik echter zo niet, want dan is de ruimte te klein. Ik doe het echt voor iedereen die er mee te maken heeft. Zelf fiets ik nog regelmatig lange afstanden en velen met mij, maar voor diegene die het als uitdaging ziet om de 100 kilometer te gaan rijden is het wel belangrijk dat je snel wat meer grotere afstanden gaat trainen, want er is geen rustpauze onderweg. Wat ook wel belangrijk is dat je probeert bij een club te gaan fietsen om ook eens in een groep te trainen. Dat bevordert ook zeker de veiligheid en vermindert de kans op valpartijen. De drempel om mee te doen aan de Ride is niet hoog. De motivatie om mee te doen is dat het samen gedaan kan worden en ook voor de kortere afstanden kan je een bijdrage leveren.
Ik zou dus zeggen: schrijf je in en kom naar Aalsmeer om met elkaar te fietsen en een mooi bedrag op te halen!
Joop Zoetemelk, lid Comité van Aanbeveling
