Zorginstellingen blij met inzet van medewerkers

zonder opleiding

Krapte op de arbeidsmarkt en een toenemende vraag naar zorg maken dat de zorg onder druk staat. Een beeld dat alle zorgaanbieders zullen herkennen. Om te voorkomen dat zorg wordt afgeschaald en de kwaliteit van zorg op peil blijft, moeten organisaties slimmer en anders werken.

Door inzet van hulpmiddelen, technologie en het inzetten van het netwerk rondom de cliënt, wordt de zorgvraag waar mogelijk steeds vaker op een andere wijze ingevuld. Ook in de thuiszorg wordt een andere manier van werken onderzocht. Zo onderzoekt ouderenzorgorganisatie KwadrantGroep of taken van professionals binnen de thuiszorg door niet gediplomeerde medewerkers gedaan kunnen worden.

In 2022 is in gemeenten Smallingerland, Heerenveen en Weststellingwerf gestart met pilots waarbij thuiszorgteams worden ondersteund door zorghulpen. Dit zijn inmiddels vijftig nieuwe medewerkers met affiniteit voor ouderenzorg, maar zonder een opleiding in de zorg.

Zorghulpen helpen cliënten bij wassen of douchen, aan- en uitkleden en het aan- en uittrekken van steunkousen. Zo ontstaat ruimte bij de reguliere thuiszorgteams om complexere zorg te blijven leveren.

In 2023 brede inzet in Fryslân, werk voor 150 zorghulpen

Zorghulpen hebben zich het afgelopen jaar bewezen als zeer waardevolle collega’s in de wijkverpleging. Anneke de Groot, projectleider bij KwadrantGroep, over de pilots: “Op basis van de evaluatie is aangetoond dat de inzet van zorghulpen een bijdrage levert aan de continuïteit van zorg. Doordat de zorg ook geleverd blijft door het thuiszorgteam, is de kwaliteit van zorg gewaarborgd. Zorghulpen zorgen bovendien voor rust in de planning en roostering en ze geven ruimte in onze thuiszorgteams waardoor zij meer werkplezier ervaren. Dit komt ten goede aan de duurzame inzetbaarheid van medewerkers.”

In 2023 worden binnen alle wijkteams zorghulpen ingezet. Er wordt gestart in Ooststellingwerf en Opsterland en daarna volgen Tytsjerksteradiel, Leeuwarden, Waadhoeke, Harlingen en Noard East Fryslân. Dit biedt werk voor 150 personen.

“Tegen alle dakloze mensen zou ik willen zeggen:

er is echt een kans voor iedereen!”

Vijf jaar geleden deelt Alice (30) haar indrukwekkende verhaal in Vrouw Magazine. Daarin vertelt zij hoe ze als driejarige peuter bij haar heroïneverslaafde moeder weggehaald werd en probeerde te overleven in pleeggezinnen. Hoe ze in de jeugdgevangenis belandde, zich verloor in de wereld van drugs en drank en uiteindelijk dakloos raakte. Maar ook: hoe zij vocht voor een beter leven. Nu, vijf jaar later, vertelt Alice hoe het haar vergaat.

“Mijn begeleider van LIMOR zegt wel eens tegen mij: ‘Je bent van een meisje veranderd in een vrouw’. Ik heb al veel bereikt en daar ben ik best trots op! Afgelopen zomer kwam het besef dat ik eigenlijk geen hulp meer nodig heb. Wie had dat ooit gedacht? Want mijn leven zag er een paar jaar geleden totaal anders uit. Tegen alle dakloze mensen zou ik daarom willen zeggen: ‘Er is écht een kans voor iedereen, zolang je hulp maar met beide handen aangrijpt.’

Zwarte lijst

Terugdenkend aan de tijd dat mijn vriend en ik dakloos waren, leek alle hoop vervlogen. We sliepen afwisselend bij kennissen, in de auto of - midden in de winter - in een caravan. Bij de woningcorporatie stonden we op de zwarte lijst en bij opvanginstellingen kwamen we niet binnen vanwege onze twee honden. Wij zeiden: ‘De honden er niet in? Dan wij ook niet!’ Mensen beseffen niet altijd hoe belangrijk dieren zijn voor mensen die dakloos zijn. Vaak zijn ze je enige maatje.

In die tijd kwamen we in contact met een begeleider van LIMOR. Iemand die wél bereid was samen een oplossing te zoeken voor onze honden. Bij de woningcorporatie moesten we ons ondertussen keer op keer bewijzen. Heel frustrerend. Samen met onze begeleider lukte het uiteindelijk om een woning te krijgen. Wat was ik blij! Vanaf dat moment heb ik keihard gewerkt. Inmiddels ben ik schuldvrij en heb onlangs mijn rijbewijs gehaald.

Uitvliegen

Een andere fase, zonder begeleiding, breekt nu aan. Spannend is het wel, op eigen benen verder te gaan. Maar gek genoeg voelt het óók heel goed. Ik wil niet de rest van mijn leven onder de vleugels van een instantie leven. Ik wil uitvliegen en mijn dromen achternajagen. Ik heb vertrouwen in de toekomst en ben blij met elke nieuwe dag. Blij dat ik gezond ben, een dak boven mijn hoofd heb en gelukkig ben in mijn relatie. Dat is alles wat ik nodig heb.”