Eindelijk, een werkervaringsplaats als systeembeheerder. Blijer kun je Danny Verschuur niet maken. Nou ja, een vaste baan in de IT zou natuurlijk nóg mooier zijn maar ondertussen doet hij veel ervaring op in een functie die hem op het lijf geschreven lijkt. Volgens participatiecoach Carla de Groot is Danny’s verhaal een schoolvoorbeeld van gezamenlijke inspanning van coach, kandidaat en ondernemer.
Nog voor hij werd gevraagd om mee te werken aan deze bewaarkrant, had Danny Verschuur (31) al bedacht dat zijn ervaringen wel eens waardevol kunnen zijn. “Bijvoorbeeld als inspiratie voor iedereen die, net als ik, een beperking heeft maar toch graag nuttig bezig is. Als je laat zien wat je wilt, kun je je doel bereiken. Motivatie is heel belangrijk.” Carla de Groot, een van de drie participatiecoaches bij de gemeente Tiel, onderschrijft dat: “Zelf inzet tonen loont altijd. En dat stimuleert ook de coach met wie je werkt.”
In Tiel maken zo’n zeshonderd inwoners gebruik van de Participatiewet. Ze zijn niet direct bemiddelbaar voor werk. “Mensen op redelijke afstand tot de arbeidsmarkt of mensen met zorgvragen,” verduidelijkt De Groot. Onze opdracht als participatiecoach is mensen te activeren. Dat kan door scholing of het doen van vrijwilligerswerk. Het gaat om maatwerk, waarbij we met de klant samen kijken wat hij wil en kan.
Dat laatste is belangrijk, want de Participatiewet vraagt van iedereen om mee te doen. We werken met de klant aan ontplooiing. Iedereen heeft tenslotte kwaliteiten, alleen is bij de één een langere weg nodig dan bij de ander. De coach heeft in dat proces een ondersteunende rol. Van de klant vragen we een actieve houding.” Meedoen is precies wat Danny Verschuur graag wil. “Iedereen in mijn familie werkt. Van thuiszitten word je niet vrolijk.” Hij heeft vanaf zijn zeventiende productiewerk gedaan. “Tot het bedrijf waar ik werkte failliet ging en ik op straat kwam te staan.” Vanuit de bijstand haalde hij een diploma elektromonteur. “Ik heb één jaar als monteur gewerkt en sinds vorig jaar zit ik weer in de Wwb.” Frustrerend noemt hij de vele sollicitaties die op niets uitdraaiden. Wat daarbij niet meehelpt is zijn autistische aandoening, weet hij. “Het is voor mezelf niet te doen om een baan te vinden. Daarvoor ben ik ook te lang uit dienst.”
Om zijn leven een positieve wending te geven meldde Verschuur zich bij de gemeente Tiel met de vraag of iemand hem verder kon helpen. “Ik wil dolgraag werken, liefst iets met computers. Daar weet ik alles van, dat heb ik mezelf geleerd. Iedereen in mijn omgeving die een computervraag heeft, komt naar mij.”
Carla de Groot zag hoe graag Verschuur aan de slag wilde en koppelde hem aan een externe coach. Die bracht hem in contact met een ondernemer uit het netwerk van de participatiecoach. Het klikte en in januari kon Verschuur aan de slag, voorlopig voor drie maanden. “Het is een baan op een redelijk hoog niveau, maar ik wil aantonen dat ik het aankan,” zegt hij. Om bij zijn werk op Medel te komen heeft hij een dienstfiets te leen gekregen, beschikbaar gesteld door een Tielse rijwielhandel. Voorlopig werkt Verschuur enkele dagen per week, meer kan hij nog niet aan. De werkervaringsplaats duurt drie maanden en kan met een zelfde periode worden verlengd. Bij een tussenevaluatie zal blijken hoe de wederzijdse ervaringen zijn. Verschuur realiseert zich dat deze functie voorlopig slechts een tussenstap is. “Maar ik doe weer mee en word gewaardeerd. Dat voelt al heel goed.”