Met de opstelling van houten poppetjes laat Piet aan vrijwilligster Gwenny zien hoe hij zich voelt in groepen. Piet wilde liever niet op de foto.

Lang niet iedereen heeft een warme kring mensen om zich heen, een sociaal vangnet om op terug te vallen. Vrijwillige netwerkcoaches van ContourdeTwern ondersteunen mensen die daar graag verandering in willen brengen.

Piet (61) is alleenstaand en heeft geen kinderen. In 1997 raakte hij zijn betaalde baan kwijt. Hij stortte zich op vrijwilligerswerk en de mantelzorg voor zijn moeder, die twee jaar geleden overleed. “Door de focus op zorg voor anderen, heb ik jarenlang geen aandacht aan mijn eigen sociale netwerk geschonken. Dat was dus enorm smal geworden, wat ik erg confronterend vond.”

Enkele maanden geleden klopte Piet bij ContourdeTwern aan voor hulp. Zo eenvoudig als dit misschien klinkt, was het zeker niet: “Het is niet gemakkelijk om toe te geven dat je een probleem hebt. Je moet het eerst voor jezelf durven erkennen en vervolgens om hulp vragen. Ik wilde voorheen altijd alles zelf oplossen, dus ik moest wel een flinke psychologische drempel over om naar ContourdeTwern te stappen. Maar ik wist: als ik het niet doe, heb ik straks niemand als ik oud ben.”

Piet werd voorgesteld aan Gwenny (35), die bij ContourdeTwern een cursus volgde tot vrijwillige netwerkcoach. Zij verkent samen met Piet actief de mogelijkheden om zijn netwerk uit te breiden. “Gwenny’s achtergrond als coach en re-integratieadviseur komen bij deze vorm van vrijwilligerswerk goed van pas. “Ik voel me een rijker mens doordat ik een stukje met Piet meeloop op deze weg. De eenzaamheid raakt mij en ik word er blij van als ik zie dat hij stukjes vooruit gaat. Ik gun het Piet dat hij mensen om zich heen heeft die bij hem passen. Ik denk dat het de kwaliteit van leven verhoogt.”

Een netwerkversterkingstraject zit vol met uitdagingen. Piet is erg gemotiveerd, maar kent ook moeilijke momenten. “Ik ben een einzelgänger en vind het lastig om in groepen te zijn. Het gevaar is dat ik veilig in mijn comfortzone blijf. Voor je het weet is het ineens tien jaar later en is er niets veranderd. Ik moet dus ook dingen proberen die ik moeilijk vind.” Gwenny: “We bespreken dan bijvoorbeeld waarom groepen spannend zijn voor Piet en wat je met die belemmeringen kunt. Ik luister en probeer hem te stimuleren de mogelijkheden te zien. Soms ben ik kritisch of confronterend, maar daar kan hij wel tegen. De regie ligt altijd