Als medewerker welzijn zorgt Laura (54) voor persoonlijke aandacht en plezier voor de bewoners van Vitalis Vonderhof in Eindhoven. “Echte aandacht”, benadrukt Laura. “Omdat ik me niet bezighoud met de dagelijkse verzorging heb ik tijd voor persoonlijke gesprekken in combinatie met activiteiten als boodschappen doen, bakken, samen lunchen en nagels lakken. En juist daarom voel ik me sinds jaren weer gelukkig in mijn werk!”
Laura werkte in een kledingwinkel en was voorheen manager van een juwelierszaak. “Toen de kledingwinkel vorig jaar sloot, wist ik dat ik met ouderen wilde gaan werken. Want stiekem stond ik al regelmatig bij een kledingrek praatjes met hen te maken”, glimlacht ze.
Laura bezocht een aantal online bijeenkomsten over werken in de zorg. “De nadruk lag steeds op functies met zorgtaken, waarvoor ik diploma’s nodig had. Tot ik tijdens de Ik Zorg. Meet & Greet werd doorverwezen naar het Ik Zorg. Contactpunt in Eindhoven. Leerwerkadviseur Esther Spooren liet me in een gesprek samen met een recruiter van Vitalis inzien dat er in zorg en welzijn ook enkele banen zonder vereist diploma zijn. Ik solliciteerde en voor ik het wist kon ik aan de slag.”
“Of ik tips heb voor andere mensen die denken aan werken in zorg en welzijn? Loop een dagje mee. Zo zie je of het echt bij je past. En ga langs bij het Ik Zorg. Contactpunt. Zij bekijken met jou de mogelijkheden en hebben contact met veel zorgorganisaties.” “Echt doen”, besluit Laura, “want ik weet zeker dat veel mensen net zoveel van dit werk kunnen genieten als ik!”
Meld je aan voor een Ik Zorg. webinar via OntdekdezorgBrabant.nl/activiteiten.
Zij-instromers volgen in veel gevallen een opleiding. Het project Perspectief op Werk biedt jou de mogelijkheid om in te stromen in zorg en welzijn. Het Ik Zorg. Contactpunt vertelt je er meer over.
Het Ik Zorg. Contactpunt helpt je graag op weg. Bel ons op 088-1444044, stuur een e-mail naar [email protected], of kijk op OntdekdezorgBrabant.nl.
Toen onze dochters nog klein waren, zijn we naar een informatieavond over pleegzorg geweest, maar al die bemoeienis in ons gezin, daar hadden wij geen zin in. Jaren later had ik een collega die samen met haar man crisisopvang ging doen. Ze vertelde hier enthousiast over en die gevreesde bemoeienis bleek best mee te vallen. Van het een kwam het ander en voor we het wisten hadden we het voorbereidingsprogramma voor pleegouders (VESP) doorlopen en afgerond.
We kozen voor crisisopvang, omdat we zeker geen gezinsuitbreiding wilden. We hadden al drie kinderen en dat vonden we wel genoeg. Maar we wilden wel graag kinderen helpen die in de knel zaten. Onze kinderen (toen tieners) stonden niet bepaald te juichen bij het idee dat we een pleeggezin zouden worden, dus spraken we af dat we het een keer zouden proberen en als het dan echt niks voor ons zou zijn, dan zou het bij die ene keer blijven.
Twee maanden nadat we de voorbereiding succesvol afgerond hadden, was het zover. Een lief jongetje van 5 jaar kwam in ons gezin om na een maand weer terug te gaan naar zijn ouders. Onze kinderen waren overtuigd: pleegzorg was best leuk! Een week later kwam de vraag of we plaats hadden voor een 9-jarige jongen. Hij stond al lang op een wachtlijst voor langdurige pleegzorg. Omdat de situatie op een gegeven moment uit de hand liep, is hij als crisisplaatsing bij ons gekomen. Het was al snel duidelijk dat hij niet meer terug kon naar zijn ouders. Dus binnen een half jaar hadden we er een vierde kind bij… Dat jongetje van toen is nu 20 jaar en woont (gelukkig) nog steeds bij ons.
Naast deze langdurige plaatsing bleven we ook crisisopvang doen. Sommigen bleven een half jaar, anderen een jaar om daarna weer bij hun ouders te gaan wonen. En degenen die niet meer terug naar huis kunnen, mogen zolang blijven als ze zelf willen. Of we met onze (ex-)pleegkinderen nog contact hebben, laten we door de kinderen zelf bepalen. Niks moet. Maar uit het oog is voor ons zeker niet uit het hart. Ze mogen altijd bij ons aankloppen als het nodig is. Het is een band voor het leven.
Pierre en Wilma, pleegouders
pleegzorgorganisatie vraagt om een verklaring van geen bezwaar bij de Raad voor de Kinderbescherming. Er zijn geen voorwaarden voor de gezinssamenstelling: gehuwd, samenwonend, alleenstaand, met of zonder eigen kinderen. Ook twee samenwonende mannen of vrouwen kunnen pleegouder worden. Want voor veel verschillende kinderen zoeken wij veel verschillende pleegouders. Het is belangrijk dat de leefsituatie van een pleegouder stabiel is en dat hij of zij een kind structuur, warmte en veiligheid kan bieden.
Meer informatie over pleegouderschap vind je op het platform www.pleegzorg.nl inclusief ervaringsverhalen van pleegouders, (voormalige) pleegkinderen en ouders. Of bezoek een van de maandelijkse informatieavonden bij Combinatie Jeugdzorg. Voor data en aanmelden bekijk onze website www.combinatiejeugdzorg.nl/informatieavonden-pleegzorg/. Hier kun je ook een informatiepakket aanvragen.