“WZA wil goede en veilige zorg blijven aanbieden in de regio”
“Het WZA is van de Asser bevolking”, vindt de raad van bestuur van het WZA (Wilhelmina Ziekenhuis Assen). “Het is dan ook onze opdracht om de ziekenhuiszorg voor de bevolking van Assen en Drenthe te behouden.” Een gesprek over ambities en vooruitzichten in een veranderende zorgwereld.
“Nog niet zo lang geleden kwam er spontaan een patiënt bij mij op bezoek”, vertelt bestuurslid Suzanne Kruizinga. “Deze meneer lag op een van onze verpleegafdelingen en was tijdens een ommetje met zijn rollator per ongeluk op de bestuursgang verzeild geraakt. Ik praat graag met patiënten dus we hebben samen even een kopje koffie gedronken. Meneer Van der Veen, laat ik hem zo maar noemen, is 86 jaar oud en woont zelfstandig in Assen met zijn vrouw van 84. Hij was zojuist geopereerd aan zijn heup en moest nu alleen nog wachten op revalidatie. Hij vertelde mij hoe graag hij naar huis wilde. Bij zijn vrouw was namelijk onlangs een nare aandoening geconstateerd. Hij maakte zich zorgen en wilde niets liever dan naar haar toe gaan. Waarom ik dit vertel? Meneer Van der Veen staat symbool voor alles wat het WZA is en wat we de komende tijd te doen hebben. Wat moeten we regelen zodat meneer Van der Veen de zorg ontvangt die hij nodig heeft? Hij wil naar huis! Welke partners hebben we nodig om dat voor elkaar te krijgen?”
E-health
Bestuursvoorzitter Boudewijn Ponsioen vult aan: “Patiënten hebben steeds vaker de wens om de zorg zo dicht mogelijk bij huis of zelfs thuis te ontvangen. Door technologische en ICT-ontwikkelingen kan dat voor een deel ook, bijvoorbeeld met E-health of telemonitoring. Denk aan patiënten met chronische aandoeningen zoals COPD of diabetes. Moeten zij echt een paar keer per jaar naar het WZA komen of kan die zorg ook anders, dichterbij de patiënt georganiseerd worden? Het WZA wil de patiënt écht centraal stellen.”
Handen ineenslaan
De komende jaren gaat de zorg in Drenthe ingrijpend veranderen. De regio vergrijst en de zorgvraag stijgt. De kwaliteits- en volume-eisen worden steeds zwaarder en een klein streekziekenhuis moet daar net zo goed aan voldoen als een academisch ziekenhuis. Zorgverzekeraars sturen strenger op de kosten en gekwalificeerde zorgprofessionals zijn schaars. Zeker in een dunbevolkt gebied als Drenthe wordt het daarom steeds belangrijker om de handen ineen te slaan, daarvan zijn beide bestuursleden overtuigd. “Als WZA willen we vóór alles goede en veilige zorg blijven aanbieden in de regio”, aldus Suzanne Kruizinga. “Om dat te bereiken moeten we nadenken over andere, vernieuwende manieren om zorg te leveren. Wij zien de sleutel in samenwerking met andere zorgpartijen zoals huisartsen, wijkzorg, verpleeghuizen, thuiszorg en andere ziekenhuizen. Alleen als we denken vanuit één geïntegreerde zorgketen kunnen we de zorg hier in de regio behouden.”
De raad van bestuur van het WZA: Suzanne Kruizinga en Boudewijn Ponsioen. - Foto Sake Elzinga
Geïntegreerde zorgketen
Een mooi voorbeeld is de unieke overeenkomst die het WZA vorig jaar sloot met UMCG Ambulancezorg. De organisaties gaan samenwerken op het gebied van uitwisseling en opleiding van personeel. Dit draagt eraan bij dat de (acute) zorg in het Noorden gewaarborgd blijft. Boudewijn Ponsioen: “Het is ons streven om kwalitatief goede zorg in Drenthe te houden, zodat patiënten straks niet naar Groningen of Zwolle hoeven voor hun bevalling, spoedgeval of operatie. Samen met andere zorgpartijen ontwikkelen we daarom een innovatief ‘Drents’ zorgconcept waarin we zorg leveren in één geïntegreerde zorgketen. Ons uitgangspunt is om de zorg op de juiste plek te leveren: dichtbij de patiënt als het kan, verder weg als het moet. Het WZA is in 1907 door de Asser bevolking aan de stad geschonken. Wij zien het als onze opdracht om de ziekenhuiszorg in de regio te behouden.”
Sneller thuis
En meneer Van der Veen? Suzanne Kruizinga, lachend: “Meneer Van der Veen heeft geboft, want hij was de eerste patiënt in een gloednieuwe pilot van het WZA met revalidatiecentrum de Boshof. In deze pilot wordt de patiënt kortdurend opgenomen in de Boshof ter revalidatie en gaat vervolgens soms al na één dag met ontslag naar huis. Thuis kan hij dan gebruikmaken van intensieve ambulante therapie. Dit was voor meneer Van der Veen dé oplossing. Kort opgevangen worden en optimaal revalideren, plus zo snel mogelijk terug naar zijn echtgenote thuis, en dan vanuit huis ook nog door-revalideren. Dat is precies waar we als WZA naartoe willen!”
