Annemarie Penn-te Strake, burgemeester
‘We kunnen meer halen
uit samenwerking’"
Als burgemeester heeft Annemarie Penn-te Strake een bijzondere rol in het college. Ze zit nog (minimaal) vier jaar aan het hoofd van de collegetafel en blikt daarom graag vooruit naar de toekomst van ‘haar’ Maastricht. Maar dat gaat uiteraard niet zonder terugblik op de huidige coalitieperiode. “Als burgermoeder wil ik meer doen voor kansarme kinderen.”
Ze zit met veel plezier de wekelijkse collegevergaderingen voor. “Natuurlijk is er af en toe een stevige discussie, en dat moet ook vooral zo blijven”, zegt burgemeester Annemarie Penn-te Strake. “Zo lang het maar in een goede sfeer gebeurt. Gelukkig was dat de afgelopen jaren het geval. De wethouders waarderen elkaar en respecteren elkaars positie. Bovendien hebben ze mij prima opgevangen.” Op 1 juli 2015 trad ze aan. Gepokt en gemazeld, maar niet in het politieke métier. “Dat was natuurlijk wennen, maar het heeft ook zijn voordelen merk ik. Ik stel soms net iets andere vragen, juist vanwege die andere achtergrond.”
Burgemeester Sjraar Cox
gemeente Sittard-Geleen over regionale samenwerking:
“Het is essentieel om op Zuid-Limburgse schaal met elkaar samen te werken. De burgemeesters van de 18 gemeenten in Zuid-Limburg zoeken elkaar dan ook met grote regelmaat op. Wanneer we een vuist willen maken, bijvoorbeeld in de richting van Den Haag, dan helpt het als we namens 600.000 inwoners kunnen handelen in plaats van enkel namens het aantal eigen inwoners.”
Trots
Maastricht staat er goed op, constateert Penn-te Strake ruim twee jaar na haar entree in het Stadhuis. “We kennen een mooie geschiedenis, maar een minstens zo mooie toekomst. We mogen heel trots zijn op onze stad.” De burgemeester somt op: “De werkloosheid is gedaald, veiligheid gaat steeds beter, de economie gaat goed en we kennen succesvolle evenementen. In het vluchtelingen- dossier hebben we als stad bovendien ons sociale hart getoond en hebben we een existentiële bijdrage geleverd aan de vluchtelingencrisis, daar ben ik trots op.” Toch zijn er uiteraard ook zorgen. Vooral de armoede in de stad gaat burgermoeder Penn-te Strake aan het hart. “Het kan niet dat in een stad als de onze zo veel mensen in armoede leven. Daar moeten we echt steviger werk van gaan maken. Op alle dossiers, bij alle bestuurders, want armoede raakt alle portefeuilles.” Penn-te Strake wil dat het stadsbestuur effectiever wordt in het bestrijden van armoede. “Als burgermoeder maak ik me bovendien zorgen over kansarme kinderen. Daar kan vanuit verschillende portefeuilles naar worden gekeken: veiligheid, armoede, onderwijs, zorg. Dat moeten we ook vooral doen. Een gezamenlijke aanpak.”
Joop Praster
bewoner (meer dan 50 jaar) van
Wittevrouwenveld, over veiligheid:
“Sinds drie jaar lopen zes inwoners van Wittevrouwenveld, zogenaamde bewonerskrachten, vrijwillig rondes door de wijk. Door onze aanwezigheid kunnen bewoners ons aanspreken en hun zorgen of meldingen met ons delen. Wij zorgen dan samen met de wijkagent, de gemeente en de woningcorporatie dat die meldingen ook snel worden opgepakt: en dat werkt! Het gaat echt beter met de wijk, er is minder zwerfafval en meldingen worden opgevolgd.”
Onder druk
Op het gebied van veiligheid, de portefeuille die de burgemeester zelf beheert, baart de beschikbare politiecapaciteit Penn-te Strake zorgen. “We moeten nu al gevoelige keuzes maken, maar we moeten wel waar kunnen maken wat we afspreken. Den Haag moet met een oplossing komen, anders ontstaan er grote problemen.” Ook moeten er volgens de burgemeester stappen worden gezet op het gebied van samenwerking. “Grensoverschrijdend en binnen Limburg. Welke kansen zijn er, en benutten we die ook? Ik denk dat het antwoord nu te vaak ‘nee’ is. We kunnen meer halen uit samenwerking. Aan de andere kant is dat vooral bestuurlijk gedacht. Onze inwoners gaan gewoon winkelen in Aken en tanken in Lanaken. Zij denken al zonder grenzen. Dat moet bestuurlijk navolging krijgen. Ook binnen Zuid-Limburg. Willen we echt meepraten, moeten we dat doen vanuit een regio met 600.000 Zuid-Limburgers.” De burgemeester kondigt tot slot aan dat ze estafettegesprekken gaat houden met mensen in de stad. De gesprekspartner mag een volgend iemand aanwijzen met wie de burgemeester om tafel kan. “Daar verheug ik me op. Ik wil in contact komen met zo veel mogelijk Maastrichtenaren. De mooie verhalen horen over de vele initiatieven die er al zijn in de buurt, maar ook een luisterend oor bieden aan hen die het moeilijk hebben. Iedereen moet zich verbonden voelen met de stad.”
Pascalle Pechholt,
voorlichter bij het Grensinformatiepunt, over de Euregio:
“Door grensoverschrijdend samen te werken met onze buurlanden creëren we een grotere en mooiere leefomgeving en een veel betere arbeidsmarkt. Een win-winsituatie voor iedereen.”