Elke eerste vrijdag van de maand is er een koffie-inloopmorgen in wijkcentrum Den Hoender. ‘Met een praatje bij een kop koffie komen kleine hindernissen makkelijker ter sprake.’
Het inloopuurtje – feitelijk zijn het twee uur – is het resultaat van drie wijkbijeenkomsten die vorig jaar zijn gehouden. De wijkraad wilde, in samenspraak met wijkcentrum Den Hoender, weten wat wijkbewoners willen in en met de wijk. En of, en zo ja welke activiteiten ze missen. En ook wat ze zelf kunnen en willen doen. Onder het motto Noord-West op zijn best knobbelden wijkbewoners het samen uit. “Daar kwamen drie hoofdthema’s uit”, vertelt Elly Keijsers, voorzitter van de Wijkraad Noord-West. “Samen in de wijk, verkeer en veiligheid en een wijkraad 2.0.” Wijkraad 2.0 betekent dat meer mensen gaan deelnemen in de wijkraad of in wijkcentrum Den Hoender, vertelt Elly. Dat kan bijvoorbeeld door verenigingen en stichtingen meer te betrekken bij de wijkraad. Daar zijn de eerste stappen nu in gezet.
“Tijdens de bijeenkomsten hoorden we ook de verzuchting: hadden we maar een plek om eens koffie te drinken”, zegt Elly. “Ergens waar je anderen uit de wijk tegenkomt. Het ‘luxeprobleem’ van onze wijk is namelijk dat je op verschillende plekken terecht kunt. Bij de Tol in het Ambachtkwartier, de Halm in de Hoge beek en de bewoners ook in het St. Joriskwartier. Maar dan tref je vaak dezelfde mensen. Den Hoender is echter bij iedereen van oudsher bekend. Nu is er veel te doen in het wijkcentrum, maar dat is altijd in verenigingsverband. Daarom is het idee opgepakt om hier één keer per maand gewoon open te gaan.” Een laagdrempelig inloopuurtje voor iedereen. “Wij zorgen dat er dan ook mensen van het wijkteam aanwezig zijn. Dat zijn bijvoorbeeld de wijkverpleegkundige en de wijkagent, maar ook mensen van Wonen Limburg, de wijkraad, de werkgroep verkeer en veiligheid.” Ze vervolgt: “Vergeet niet: wij zijn een van de oudste wijken van Venray. Wij hebben ook veel oudere inwoners. De ervaring leert dat die niet gauw de telefoon pakken als ze ergens een probleem zien of hebben. Maar tijdens een praatje komen klachten of hindernissen wat makkelijker boven tafel. Net als goede ideeën. We dachten: we proberen het uit. En het begint langzaam te lopen nu.”
Ook is naar aanleiding van de drie sessies een werkgroep Verkeer en Veiligheid ontstaan. “Die heeft inmiddels een verlichtingsronde gelopen door de wijk en onveilige punten in beeld gebracht. Met de gemeente hebben ze daar vervolgens naar gekeken. Dat heeft de afgelopen maanden enkele extra verlichtingspunten opgeleverd. Verder hebben ze de gemeente gevraagd om de verkeersveiligheid op de kruising Oude Overloonseweg /St.Jozefweg /Noordsingel te onderzoeken.” Ook heeft de werkgroep naar de paden achter de woningen gekeken. Want die zijn vaak best donker. “In overleg met Wonen Limburg zijn op enkele plekken lampen getest die werken op zonne-energie. Dat krijgt dankzij het leefbaarheidspotje nog een vervolg.”
De wensen uit de wijk zijn door de wijkbewoners dus voortvarend opgepakt. En er zijn nog een paar andere successen te vieren. “Het speeltuintje aan de Deken Berdenstraat is grotendeels door wijkbewoners zelf opgeknapt. Na afloop werd geopperd dat het fijn zou zijn als er ook voor ouderen iets zou zijn om buiten te bewegen. Inmiddels is de ‘beweegtuin’ bij de Schuttersveldflat een feit”, vertelt Elly. “Ook hebben we een financiële bijdrage geleverd voor het opknappen van de ‘Eend’ aan de Noordsingel. De reacties zijn erg positief.” Elly hoopt van harte dat meer mensen naar de koffie-inloopmorgen komen. “Het is er gezellig en misschien zorgt dat praatje bij een kop koffie ervoor dat we kleine problemen of hindernissen voor je kunnen oplossen. Het is ook leuk om te zien dat er steeds andere mensen komen. Dat is positief. Wij zeggen dan ook altijd: breng de volgende keer de buurvrouw mee!”
De koffie-inloopmorgen in wijkcentrum Den Hoender is elke eerste vrijdag van de maand van 10.00 tot 12.00 uur.
Wensbus in Wanssum
Dorpsbewoners die samen optrekken en aanvullend ‘openbaar’ vervoer opzetten. Wanssum heeft dat voor elkaar. Daar rijdt sinds 2016 een wensbus. Of wensauto, beter gezegd. Oók voor inwoners van Geijsteren en Blitterswijck. De chauffeurs zijn allen vrijwilligers.
Na de invoering van de nieuwe Wmo in 2015 hebben inwoners van Wanssum een informatiepunt opgezet. Daar kunnen bewoners met een hulpvraag op vaste tijden terecht. Voor hulp bij een klusje bijvoorbeeld. Of voor vervoer naar de dokter. De gedachte daarachter is dat mensen zo lang mogelijk zelfstandig in het dorp kunnen blijven wonen. Met een beetje hulp van anderen, dat wel.
Inmiddels zijn zo’n 45 vrijwilligers regelmatig actief voor het Wanssums InfoPunt (WIP), vertelt voorzitter Marcel Deenen. Ze helpen inwoners bij kleine klusjes die ze niet zelf kunnen uitvoeren. Klusjes die wel belangrijk zijn voor het zelfstandig wonen. Zoals lampen vervangen en een schilderijtje ophangen. Of hulp bij het instellen van een nieuw huishoudelijk apparaat. Andere vrijwilligers helpen dorpbewoners bij het doen van boodschappen. Of het invullen van de belastingpapieren. En ze maken ook wel eens samen een wandeling of spelen een spelletje.
Vervoer is de derde tak van de hulp van het WIP. Met de wensauto kunnen dorpsbewoners naar bestemmingen die moeilijk met openbaar vervoer te bereiken zijn. Denk aan de zorgboerderij, winkelcentra, de markt of familiebezoek. Maar ook dokters- en ziekenhuisbezoek. “Toen de provincie startte met een pilotproject Wensbus, heeft het WIP daar meteen op ingetekend”, vertelt Marcel. “Maar helaas werden we niet ingeloot. We hebben toen zelf, met hulp van sponsors, een auto aangeschaft. Inmiddels hebben we echter dankzij een subsidie van de provincie een nieuwe auto kunnen aanschaffen. Daarmee zijn we de komende vijf jaar verzekerd van vervoer.” De chauffeurs zijn allemaal vrijwilligers. Ze moeten wel aan een aantal eisen voldoen. Ze worden medisch gekeurd en moeten een rijvaardigheidstest afleggen. Wie gebruik wil maken van de wensauto kan telefonisch een rit reserveren.
Overigens kunnen inwoners van Geijsteren en sinds kort ook Blitterswijck eveneens gebruikmaken van de Wanssumse wensauto. “De wensauto rijdt tot een straal van 30 kilometer rond Wanssum”, zegt Marcel. “We doen bewust alleen kortere ritjes. Anders is de auto niet voor genoeg mensen beschikbaar.” De ziekenhuizen in Venlo, Boxmeer en Deurne zijn zo’n beetje de verste uithoeken. Inwoners betalen een vast bedrag per enkele rit. Dat varieert van 1 euro voor een rit tot 6 kilometer, tot 3 euro voor een rit van 15 tot 30 kilometer. Zo’n honderd ritten maken de twaalf vrijwillige chauffeurs samen elke maand. Ofwel, ze hebben ongeveer elke twee weken een keer dienst. Marcel hoort niet tot de vaste chauffeursploeg. Hij valt wel af en toe in als dat nodig is. “Het zijn erg gezellige ritten”, zegt hij. “Mensen kennen mij, en ik hen. Of hun kinderen. En anders leer je elkaar kennen. Je hoort zo bovendien nog eens wat.”
Elke werkdag is de ‘centralist van dienst’ tussen 17.00 en 19.00 uur bereikbaar via telefoonnummer 06-26282822. Daar kunnen overigens ook de andere klussen en diensten worden aangevraagd. Meer informatie staat op www.wanssumsinfopunt.nl.
‘Kwaliteit van leven winnen’
Voor mensen met dementie valt veel aan kwaliteit van leven te winnen. Tenminste, als de omgeving zich daarvan bewust is. En meekijkt naar wat wél kan. In een proefproject maakt Veltum zich daar sterk voor.
U kent het vast, dat tv-spotje met die verwarde man. Hij staat met zijn fiets stil midden op de weg. Iedereen loopt eromheen. De een wat geïrriteerd. De ander zelf in verwarring: wat moet ik hier nou mee? Uiteindelijk staat iemand op en vraagt: kan ik je helpen? Het is een spotje van Alzheimer Nederland. Dat vraagt daarmee begrip voor mensen met dementie. “De eerste gedachte als je dat ziet is: je moet die man helpen”, zegt Mark Schapendonk van Venray dementievriendelijk. “Wij zeggen echter: we moeten die mensen eromheen helpen! Want die weten helemaal niet wat ze ermee aan moeten! Eén op de vijf mensen krijgt dementie. Het kan iedereen in jouw wijk zijn, je ziet het niet. Maar wat hulp kan zo veel betekenen voor iemand die het even niet meer weet. Het is echter niet meer vanzelfsprekend om die hulp spontaan aan te bieden. Of op iemand af te stappen. Dat is dan ook de kern van wat we in Veltum willen bereiken. Mensen helpen om mensen met dementie te helpen.”
Zo’n veertig mensen bezochten de eerste informatiebijeenkomst in september. “Een jong echtpaar vertelde daar over zijn ervaringen”, zegt Mark. “De vrouw heeft dementie. Zij vertelde over wat er met je gebeurt als je die diagnose krijgt. De man vanuit zijn rol als mantelzorger. Maar wat ze vooral wilden laten weten was: wij leven nog volop. We staan midden in de samenleving. We zijn actief en dat willen we blijven.” Hij vervolgt: “Bij dementie denkt bijna iedereen aan het laatste stadium van die ziekte. Dat mensen niemand meer herkennen. Dat ze 24 uur per dag verzorging in een tehuis nodig hebben. Maar zeventig procent van de mensen met dementie woont gewoon thuis. Er zit gemiddeld acht jaar tussen de eerste diagnose en dat eindstadium. In die periode valt er voor hen nog heel veel aan kwaliteit van leven te winnen. Inderdaad, het wordt steeds moeilijker. Maar je kunt nog met heel veel dingen meedoen. Tenminste, als je omgeving daar nét iets meer alert op is.”
De mevrouw van de bijeenkomst zingt in een koor. Ze vertelde daar wat er aan de hand was. De reacties: schrik, en daarna ook afstand. Mark: “Wij zeggen dan: zou het helpen als iemand je elke week ophaalt? Of door de partituur heen helpt. Iedereen snapt dat er dan een moment kan komen dat je niet meer kan meedoen aan wedstrijden. Maar al die andere keren kan dat best. Zo kun je telkens wegen proberen te bedenken om iemand erbij te houden.” De stichting gaat in Veltum kijken wat mensen met dementie nodig hebben om mee te kunnen blijven doen. Daarvoor praat ze niet over, maar mét mensen met dementie. “Wij willen weten: wat zou jullie kunnen helpen? Samen boodschappen doen? Dagbesteding? Bezoek? Wij kunnen dat niet invullen, dat kunnen mensen alleen zelf aangeven. Maar je kunt van alles bedenken. Kan de buurman zijn tuin niet meer bijhouden? Misschien kunnen jullie wel sámen twee tuinen doen. Een beetje begrip helpt ook. Misschien moet je drie keer hetzelfde vragen. Dat is dan maar zo. ”Mark besluit: “Wat we ophalen, koppelen we terug in de wijkkrant. Daarmee hopen we mensen te bereiken die met een kleine moeite iets kunnen betekenen voor mensen met dementie. Gewoon, bij jou in de straat of om de hoek. Want juist in dat kleine, daar zit de kracht. Daar valt voor mensen met dementie veel te winnen.”
Venray dementievriendelijk is een samenwerkingsverband van gemeente Venray, Alzheimer Noord-Limburg en Hulp bij Dementie. De organisatie wordt ondersteund door een groot aantal maatschappelijke organisaties en bedrijven. Venray dementievriendelijk maakt zich sterk voor het doorbreken van het taboe op dementie. Zodat mensen met dementie langer kunnen blijven meedoen in de samenleving. En mantelzorgers ervaren dat ze er niet alleen voor staan. Meer weten? Kijk op www.venraydementievriendelijk.nl.
