Een heel bijzonder virus

Een virus van epische omvang neemt de planeet over. De mensen die niet geïnfecteerd zijn, zijn in de minderheid en verliezen de wilskracht om te overleven. De enige hoop die overblijft is het vinden van een remedie om de besmetting tegen te gaan.

Maak een film over dit thema en je hebt gegarandeerd succes. Heel wat films doen een beroep op onze angst voor dit scenario. Denk aan Doomsday, I am legend, 28 weeks later, 28 Days Later, The Happening, Outbreak, Virus en ongetwijfeld nog een lange lijst van andere films.

Maar wat als jij degene bent met een bijzonder virus of een bijzondere bacterie?
Wat als jij het gevaar bent voor de buitenwereld?
Wat als jij de wereld kost wat kost wil beschermen… tegen jezelf.

Dan leef je in een eenzaam scenario.
Al 42 jaar binnen.
Naar buiten kan alleen nog voor kleine stukjes, met een speciale cape, die bescherming biedt.

De man om wie het gaat heeft zich lang verborgen kunnen houden voor de wereld. Mensen vingen alleen een glimp van hem op, als hij boodschappen ging doen. Gelukkig kwamen ze niet dichtbij. Dat is het voordeel van zonderling zijn. Je kunt erop vertrouwen dat mensen met een grote boog om je heen gaan.

Nu dreigt zijn veilige plek in gevaar te komen. We woningbouwcorporatie heeft besloten de woningen in zijn complex te renoveren. Iedereen moet eruit. Maand na maand heeft hij deze ontwikkeling genegeerd. Tot alle andere woningen leeg en dichtgetimmerd zijn. Er is geen ontkomen meer aan. Dag na dag kloppen mensen op zijn deur.

Hij probeert het uit te leggen.
Door de brievenbus.
Dat hij niet weg kan.
Dat het gevaarlijk is om onder de mensen te komen.
Het virus dat hij bij zich draagt is zeer besmettelijk.
Hij heeft het overgehouden aan de oorlog, toen hij en 85.000 anderen zijn besmet.

Een discussie heeft in dit geval geen zin.
Aansluiten wel.

Het sociale wijkzorgteam werkt nauw samen met Achter de Voordeur, het project van Parnassia, waarbij medewerkers laagdrempelig aan de deur mogen komen, ook als er nog geen verwijzing is voor behandeling.

Beetje bij beetje lukt het om vertrouwen te winnen.
Ze houden zich aan de regels. Gebruiken de juiste klopcode, om te laten weten dat zij het zijn. Ze rapporteren hoogstpersoonlijk over de nieuwe woning en verzekeren de man dat er een speciaal chemisch toilet is, en dat de woning is schoongemaakt met speciale schoonmaakmiddelen, zodat hij niet hoeft te vrezen voor bacteriën die hem ziek maken.

Ze delen ook het plan met hem om zijn huidige woning te ontmantelen, want meneer maakt zich zorgen dat hij een gevaarlijke woning achterlaat. Gelukkig kan de GGD worden ingezet en komen mensen met speciale witte pakken en maskers de woning schoonmaken, zodat er geen gevaar is. Beetje bij beetje dringt het besef door dat hij echt uit de woning moet. En dat niet alleen, het vertrouwen groeit dat zijn zorg serieus genomen wordt en zijn belang gediend wordt.

Bron: Blogg’s door Rachel Levi voor de gemeente Den Haag