Vanaf het begin was het een gezellige samenwerking tussen studenten, docenten en eilanders. Er werden ‘trekzakken’ geregeld en om de aantrekkelijke lijnen van de zangers nog beter te laten uitkomen droeg de oud leerlingen vereniging VOZT bij aan de zangpolo’s. Omdat zangtalent niet vanzelf komt werd er een vaste oefenavond ingesteld en een artistiek leider geregeld die enige aanwijzingen m.b.t. stemgebruik gaf.

Het koor zingt op eilander en schoolgelegenheden. Ter opfleuring van open dagen en het lentebal, in het NHL gebouw in Leeuwarden, op Oerol en niet te vergeten in verzorgingstehuis de Stilen waar de bewoners uit volle borst meezingen met het bekende repertoire van zeemans- en eilander liedjes.

Daarnaast heeft het mannenkoor een eigen tekst op een bestaande melodie geschreven, wat in de studio van eilander Hessel van der Kooij is opgenomen. Hessel en Tess, de welbekende muzikale Terschellinger vader en dochter, gingen optreden in de Ziggo Dome, en waren zo onder de indruk dat het koor uitgenodigd werd om in februari 2017 mee te zingen tijdens de voorstelling.

Deze avond werd legendarisch. Meer dan 10.000 enthousiaste fans namen de gelegenheid te baat om hun favoriete eilander kroegbaas van de ‘Groene Weide’ samen met zijn dochter en bevriende musici te zien optreden. Het 35 man sterke MIWB mannenkoor trad halverwege de avond op met het eigen nummer en het WBS lijflied “The Wild Rover’. Als extraatje had het koor toen het publiek, bij het openen van de deuren al met een handdruk ontvangen.

Inmiddels bevind het koor zich in iets rustiger vaarwater maar nog steeds wordt er elke week gezamenlijk gezongen en is men op dit moment bezig het repertoire uit te breiden. Men wacht af welke uitdagingen er in de toekomst weer op het pad komen.

De kou aan het eind van februari leverde naast mooie plaatjes van ijs op het wad en veel schaatsplezier ook enige problemen op. In combinatie met de door de aanhoudende oostenwind veroorzaakte lage waterstanden zorgde de ijsgang voor uitvallende veerdiensten van en naar de Waddeneilanden. Ook de haven van Terschelling lag vol ijs, voor twee roeiploegen van het MIWB een vervelende situatie.

Het hele winterseizoen was er door deze twee teams (WBS-Holwerda en WBS-Wärtsilä) hard gewerkt om hun houten sloepen weer wedstrijdwaardig te maken. Vooral het team dat roeit in ‘De Rijp’ had in verband met het wisselen van sponsor te maken gehad met tijdsdruk. Vlak voor de voorjaarsvakantie waren ze zover dat de sloepen te water konden. Geen dag te vroeg want de beide sloepen moesten op 10 maart gesleept worden om de CW waarde te bepalen.

Aan houten sloepen kan je echter niet ongestraft onderhoud plegen. Op de wal drogen ze onherroepelijk uit en het is dan ook zaak de sloep zo vochtig mogelijk te houden. Helaas staat dat haaks op de wens van de verffabrikanten die willen dat hun product op een droge ondergrond aangebracht wordt. Oplossing, droog schilderen en dan de sloep na het te water laten onder water zetten en dicht laten trekken. Dit dichttrekken duurt naarmate het hout ouder wordt langer. Inmiddels rekenen we op het MIWB op 2 weken. Als je dan van 10 maart terugrekent zit je in eind februari.

Door de ijsgang van eind februari kwamen de sloepen dus niet alleen onder water maar ook onder het ijs te zitten. Uiteraard geen wenselijke situatie maar ja, wat moet je als je wel gesleept wilt worden om mee te doen aan de wedstrijden en je sponsorverplichtingen hebt? Zo goed en zo kwaad als het ging hebben de teams de sloepen ‘los’ gehouden van het ijs, dat het voorjaarsvakantie was, was natuurlijk een extra complicerende factor. Gelukkig is bij controle achteraf gebleken dat er op wat verfschade na niets structureels aan de boten mankeert.

Het is jammer dat het sleepprogramma de teams met de ‘echte’ houten sloepen in winterse omstandigheden zo onder druk zet. Het zou goed zijn als er voor deze sloepen nagedacht zou worden over een oplossing bij extreme kou, zodat men van dit dilemma verlost wordt.