Van landrot naar liefde voor de zee

Dirk de Boer is dit jaar nieuw als voorzitter van de stichting HT Roeirace. Bert Wassink, burgemeester van Terschelling, maakt dit jaar voor het eerst de HT-race mee. De twee ‘nieuwelingen’ hadden een interessant gesprek over de sloeproeiwedstrijd en alles wat daarbij komt kijken.

 

Bert heet Dirk welkom in zijn kantoor. Dirk gaat tegenover de man met de ambtsketen zitten en vraagt hem: “Is dit de eerste keer dat u de HT-race gaat meemaken?” De burgemeester antwoordt: “Ja, ik was een echte landrot. Maar sinds ik hier op Terschelling woon, word ik helemaal gegrepen door alles wat met de zee en de haven te maken heeft!”

Trainingen

“De HT-race is iets waar je niet omheen kan op het eiland”, legt Bert uit. In zijn eerste weken als burgemeester van Terschelling hoorde hij er al veel over. “Medewerkers vertelden erover en stiekem vroeg ik mij even af of ik niet mee zou kunnen trainen.” Eerst maar eens een kijkje nemen, dacht hij. “Prachtig om zo’n sloep te zien gaan, vlak langs de kust.” Bert vertelt dat hij zelf veel op de tennisbaan te vinden is. “Maar nog nooit geroeid?”, vraagt Dirk geïnteresseerd. “Nee, maar ik heb wel zo’n roeiapparaat in huis. Telt dat ook?”, knipoogt de burgemeester.

Indrukwekkende aankomst

Bert: “Heb jij weleens meegedaan?” Dirk antwoordt dat hij de HT-race 3 keer heeft geroeid met het roeiteam Blue Whale. “We waren bloedfanatiek. Alle keren gingen we voor een topklassering. We werden 7e, 4e en 2e. Ik was slagroeier, behoorlijk zwaar. Maar de aankomst is ontzettend indrukwekkend.”

HT Race Journaal

De burgemeester verheugt zich enorm op het roeispektakel. Helemaal na enige uitleg van Dirk.“U kunt veel informatie vinden in het HT Race Journaal.” Dirk overhandigt hem een van de laatst verkrijgbare exemplaren. “Mooi, dan kan ik mij even goed inlezen”, lacht Bert. “Voor 15 mei heb ik het uit.”

Markante roeister: Jellie Tichelaar

Jellie Tichelaar (54) uit Harlingen roeit de HT dit jaar voor de 27e keer. Toen ze haar zus jaren geleden de HT-race zag uitroeien, wist ze het meteen. “Dit wil ik ook!”

Inmiddels roeit Jellie al meer dan 30 jaar bij roeiteam De Bartix. “Ik heb al veel wisselingen in het team meegemaakt”, vertelt ze. Maar zelf weet ze niet van ophouden. Dit jaar doet ze weer mee, als stuurvrouw. “Niet mijn favoriete plek om te zitten, maar soms moet je doen wat het beste is voor het team.”

Trainen

Waar ze vroeger iedere dag roeide, traint Jellie nu nog zo’n 2 à 3 keer in de week. “Vanaf februari oefenen we op de binnenwateren. Zo rond begin april gaan we de zee op om te trainen”, legt ze uit.

“Roeien is bijzonder, omdat het zo veel meer is dan je voortbewegen in een sloep. Met een heel hecht team zorgen we ervoor dat de sloep er ieder seizoen weer klaar voor is.”

Levenslessen

“Bovendien leer je steeds weer belangrijke levenslessen. Tijdens zo’n roeirace ga je 10 keer kapot, om vervolgens weer op te krabbelen en door te gaan. Iedereen krijgt veel kritiek te verduren, maar dat maakt je alleen maar sterker.” Fanatiek als ze zijn gaan ze iedere HT-race voor de 1e plaats; de dames met de 8-persoonssloep hebben deze plek dan ook regelmatig behaald.

Spectaculaire tocht

Naast de HT-race hebben Jellie en haar teamgenoten meer afstanden geroeid; de meest spectaculaire tocht was van Hull (Engeland) naar Harlingen. Met in totaal 3 roeiteams deden ze 54 uren over de indrukwekkende afstand van 452 kilometer. “4 uur op, 8 uur af; zo deden we dat. Waar velen dachten dat we de tocht over de Noordzee niet konden maken, hebben we het toch maar mooi gered!”, zegt Jellie trots.