Plastic vissen uit de grachten van Amsterdam, recyclen en een sloep bouwen. Het begon als een uitdaging, maar bleek zo’n succes dat Marius Smit er zijn werk van gemaakt heeft. Inmiddels zijn meerdere designsloepen met behulp van gerecycled Amsterdams grachtenplastic vervaardigd, die in de Amsterdamse grachten geëxploiteerd worden.
“Vier jaar geleden begon ik met niets dan een idee aan het project”, verklaart Smit. “Ik vind duurzaamheid en een beter milieu belangrijk en wilde daar op een ludieke wijze aan bijdragen. Zonder een netwerk begon ik de grachten van Amsterdam schoon te vissen. Via social media riep ik iedereen op mij daarbij te helpen. Mensen namen massaal contact op. Inmiddels zijn er 3000 plastic vissers geweest, 35.000 plastic flessen opgevist, 560 zakken overig plastic verzameld en drie designsloepen gebouwd.”
Plastic Whale is de eerste professionele plastic fishing company ter wereld. “We zijn een social enterprise met een missie: we willen niet alleen Amsterdam schoonvissen, maar wateren over de hele wereld plasticvrij maken door waarde te creëren met plastic afval. Tot nu toe hebben we drie designsloepen gebouwd; voor iedere sloep zijn meer dan 10.000 gerecyclede plastic flessen uit de Amsterdamse grachten gebruikt. En samen met onze partners en sponsors zijn we bezig onze plastic vloot verder uit te breiden.”
De doelstelling van Plastic Whale is om out of business te gaan.
“Overbevissing is in ons geval positief. We moedigen iedereen dan ook aan om zich bij ons aan te sluiten. Bijvoorbeeld door mee te vissen tijdens onze publieke events, als personeelsfeest meedoen aan bedrijfsvissen of door onze sponsor te worden. De designboten zijn verder te huur voor families, collega’s en vrienden. Uit alle hoeken krijgen we louter positieve reacties.”
Je mag verwachten dat iemand die vist en sloepen bouwt ‘iets’ met roeien heeft. Geldt dat ook voor Smit? “Tot op zekere hoogte. Ik heb twee keer meegedaan aan de Amsterdamse sloepenrace, dus ik ben bekend met sloeproeien. Het waren leuke ervaringen, maar de sport is geen hobby voor het leven. De HT-race ken ik alleen van horen zeggen. Ploeggenoten vertelden me dat ze de wedstrijd geroeid hadden en hoe slopend het was geweest. Ik moet eerlijk zeggen dat het klonk als gekkenwerk; slopend voor je rug en ontzettend zwaar. Je hebt echt doorzettingsvermogen nodig. Opgeven is geen optie, want dan laat je je team in de steek. Ik ben geen diehard sloeproeier en zou dus niet zo gauw de HT-race roeien, maar ik heb zeker bewondering voor de mensen die het aandurven. Erg dapper!”